 |
| Willie Wagtail |
In Down Under leggen de vogels, evenals bij ons, rond het
voorjaar een ei.
Maar ja het voorjaar begint in september, in plaats van in mei, zoals bij ons.
Maar ja het voorjaar begint in september, in plaats van in mei, zoals bij ons.
Dus in de natuur is er nu volop leven. Overal lopen, zwemmen
of vliegen ouders met één of meerdere jongen bij zich. Maar ook veel nesten
zijn nog bezet.
 |
| Willie Wagtail |
Langs de Torrens, een riviertje in Adelaide, (staat in de
zomer bijna droog), zagen we de bekende Willie Wagtail, iedere keer richting
een boom vliegen. Na even zoeken ontdekten we een klein nestje, hangend in de
boom. Een mooi nestje met vier jongen.
 |
| Dat wordt even slikken |
Vader en moeder vlogen af en aan met insecten voor de
kleintjes, die maar wat graag hun bek vol lieten stoppen.
Willie Wagtail dankt zijn naam aan zijn lange staart, die
voortdurend heen en weer zwaait, met de bedoeling om de insecten, die tussen
het gras zitten, op te laten vliegen.
 |
| Willie Wagtail |
Maar even zo goed lukt het hen om de insecten uit de lucht te plukken.
Een leuke vogel om te zien, alhoewel zijn afstekende
wenkbrauwen, hem soms een beetje streng doet kijken.
Willie Wagtail, vertaald, de Tuinwaaierstaart, lijkt het
meest op onze Witte Kwikstaart.
 |
| Tuinwaaierstaart |
Prachtige serie Huib! Leuk dat je daar nu alles zo in actie ziet. Dit iss toch de leukste vogeltijd hoor. Wat een mooi nestje ook en enig al die open snaveltjes.
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier nog!
Marianne