vrijdag 26 september 2014

Bob de Bouwer

Regent Bowerbird
Bob de Bouwer
Bob de Bouwer of de kop tekst zou ook kunnen zijn, 
hoe versier ik een vrouw.

Toen ik een vogelaar in Nederland vertelde dat we in Australië ook enkele dagen zouden doorbrengen in het Lamington National Park, werd mij direct verteld dat dit onder meer het woongebied van de Prielvogels is.
Nu dat werd direct al duidelijk in het resort van de familie O’Reilly’s.
Bij de receptie in de bomen zaten enkele Prieelvogels of wel Bowerbirds. 

Regent Bowerbird (vrouw)

Regent Bowerbird

Regent Bowerbird (jong)

Regent Bowerbird
Prachtige zwart-gele vogels. De Regent Bowerbird (Geelnekprieelvogel).
De vogel is zelfs terug te vinden in hun logo.

Het prieeltje

De juweeltjes voor de vrouw
Een andere bowerbird op hun terrein is de Satin Bowerbird (Satijnblauwe Prieelvogel) 
Een prachtig blauwe zacht-glanzende vogel.
Vanzelfsprekend zijn de mannen veel mooier dan de vrouwen.
En ook vanzelfsprekend hebben de mannetjes het meeste werk te doen.

Satin Bowerbird (man)

Satin Bowerbird ( vrouw) ook mooi
Het mannetje bouwt van takjes een nest een heel secure bezigheid.
Maar daar vallen de vrouwtjes niet voor.
Om het nest zo aantrekkelijk mogelijk te maken volgt er voor het nest een hele uitstalling van voorwerpen.
Het liefst in de kleur blauw. Doppen van flessen, limonade rietjes, lepeltjes, als het maar blauw is. Vervolgens wordt het vrouwtje gelokt met een dansje.
Leuk om deze mooie vogels te zien en ze ook nog actief bezig te zien met een nest.

BOWERBIRDS

Regent Bowerbird
De mannetjes van de prieelvogels maken uitgebreide, zorgvuldig ingerichte baltsplaatsen, waarop met takjes kleine priëlen worden gebouwd. Ze proberen door het aanleggen van kleurige verzamelingen van bessen, bloemetjes e.d. en baltsgedrag wijfjes te lokken om er mee te paren. Een prieel wordt in het Engels bower genoemd, en de vogelfamilie bowerbirds. De omvang van het prieel is gerelateerd aan de kleuren van het verenpak van het mannetje. Vooral fel gekleurde mannetjes trekken wijfjes aan door de veerkleuren, en maken een weinig ingewikkeld prieel. Mannetjes van soorten met weinig opvallende kleuren in het verenpak proberen het gebrek aan kleur te compenseren met de bouw van zeer ingewikkelde priëlen. Vaak vandaliseren de mannetjes elkaars prieel en stelen ze elkaars versieringen. (bron: Wikipedia)

suiker dief

donderdag 25 september 2014

Birdwatching ?

Hanny op het balkon met een Crimson Rosella
Dinsdag 23 september 2014. Een nieuwe dag in het resort van de familie O’Reilly’s. Op de planning staat een birdwatching. Ofwel met een grote groep kijken en luisteren naar vogels. 
Hanny gaat met me mee. Ja, Ja, een hele kleine besmetting met het vogelvirus.

Lewins Honeyeater (en Hanny)
Natuurlijk zijn we net na half zeven als eerste op het plein. De vogels denken dat Hanny vandaag de rondleiding verzorgt en een honingeter vliegt direct op haar af. Is dat even schrikken. De honingeter blijft bij haar in de buurt, maar dat is wel komisch. Even later strijkt zo maar uit het niets een papegaai neer op haar hoofd. Dat is niet leuk.

Australien King-Parrot
Tijdens het wachten op de vogelaar rende er hard een Brush Turkey, met zo’n grote gele kraag, over de weg om een andere weg te jagen. Die losse gele vellen gingen zo heen en weer, dat ze op zijn kop terecht kwamen.

Brush-turkey

De vogelwandeling blijkt meer een vermaak te zijn voor de kinderen. Maar tussen de regels door wordt er toch nog wat informatie gegeven, onder meer over de Bowerbirds. 

Birdwatching ???



Overigens de man die het verzorgde had een leuk verhaal.

Enkele dagen later, na een wandeling, zie ik Hanny met een Crimson Rosella op het balkon staan.
Een klein beetje cornflakes of muesli en het balkon zit vol met vogels.

Australian King-Parrot (en Riet)

Huisje in de bergen

Regent Bowerbird,
Geen wonder dat deze mooie vogel een deel van het logo is van O'Reilly's
Komende blogs gaan over ons verblijf in de bergen in het Lamington National Park waar we een huisje hebben boven in de bergen. Nu ja, een huisje ? Een prachtige villa, van alle gemakken voorzien. De foto’s spreken voor zich. Vanaf deze locatie gaan wandelen in het regenwoud, vogelen en genieten van de natuur.
eerst maar eens een paar foto's van het huisje.




de villa










voor de foto

Maandag 22 september 2014. Vannacht geslapen in de bergen, in het gebied van O’Railly en omringd door het Lamington Nationaal Park.
Gisteren op tijd naar bed en vandaag om kwart voor zes de deur uit om vogels te gaan spotten. Het regent een beetje, maar ik zie genoeg vogels om door te gaan. Af en toe maar even onder een afdakje of boom gaan staan.
Mijn eerste opdracht is een foto maken van de zwart-gele Bowerbird, de Regent Bowerbird. (Voor ons de prieelvogel). Het lukt om een foto te maken, maar door de regen niet echt geslaagd, een bewijsplaatje. Later op de dag lukt het wel en zitten er zelfs vijf bij elkaar.



uitzicht vanaf het balkon

uitzicht vanuit de kamer

Tussendoor druk bezig met het inhalen van een flinke achterstand op de Blog. Leuk om te doen, maar maak maar eens een keuze uit al die foto’s. Daarnaast moet er ook nog een beetje een verhaal in zitten en als het even kan op volgorde.
Af en toe komt de zon door en even daarna blijft er weer een wolk op de bergkam hangen en stort zich leeg, met een regenboog als gevolg.
Hanny en Riet gaan samen aan de wandel en komen nog een vogelaar tegen die ze een nest aanwijzen van een Bowerbird. Natuurlijk later zelf ook wezen kijken. Een nest volgens het plaatje in het Australisch vogelboek, inclusief de verzameling blauw ( blauwe doppen van melkflesjes) rondom het nest, om indruk te maken op een vrouwtje.

Na de middag met z’n allen aan de wandel. Een flinke klim om van het huis bij het info-centrum te komen. Van daaruit een tree top wandeling gemaakt. Onderweg weer een vogelaar bezig met enkele Logrunners, die op de grond een nest aan het bouwen waren. Wel moeilijk om over de grond rennende vogeltjes in een donker bos, zonder flits op de foto te zetten.

woensdag 24 september 2014

Zeven kleuren . . . . .


Zondag 21 september 2014, het begin van de lente in Australië. We pakken de spullen weer in de auto, of liever gezegd doet Pieter dit, en gaan op weg. Dit keer niet zoveel kilometers, slechts een paar honderd.
De eerste stop wordt Toowoomba. Een vrij grote plaats, gelegen tussen een paar flinke heuvels. De stad staat bekend om zijn bloementuinen en ook het park staat vol met bloemen.
Dit geeft mij een beetje een thuis gevoel. 




De planten die in groepen in borders staan komen me bekend voor. Leeuwenbekjes, tulpen, duizendschoon, goudsbloemen, violen en nog een aantal soorten en in vele kleuren, die al jaren bij ons in de tuin staan of stonden. Er zijn veel mensen op straat en in de parken om dit moois te zien.



Door naar het hoogste punt van Toowoomba, waar we de brunch gebruiken. Ook hier is het druk op de zondagmorgen. Maar de brunch smaakte wel en vervolgens door via de snelweg richting Brisbane en door naar Canungra.

Van hieruit nog slechts 35 kilometer om ons einddoel voor de dag te bereiken het Lamington National Park. Wel vreemd dat de TomTom aangeeft dat we er ruim een uur over gaan doen.
Nu dat was ook zo.
In vele kronkels en over een smalle bergweg, waar ook de auto’s elkaar nog moesten passeren gingen we de berg op.
Niet mijn sterkste kant om zo de diepte in te kijken.
Om nog meer kleur aan het geheel te geven stond er een prachtige regenboog, maar er was geen ruimte om stil te staan en het op foto vast te leggen, maar de volgende lukte het wel om er een foto van te maken.








Maar goed bovenaan was het ondanks een beetje regen wel feest. De eerste nieuwe vogelsoorten heette ons welkom en het huis dat Hanny besproken had is een juweeltje.

Australian King-parrot (man)

Australian King-parrot (vrouw)

Crimson Rosella

Eastern Yellow Robin
Zeven kleuren……. De bloemen ? De vogels ? De regenboog ? Hoogte vrees ?