zaterdag 25 maart 2023

Selfie in de tuin


 25.03.23 Perth, Kingspark, Western Australian Botanic Garden.

Het hoort er gewoon bij als we bij Jenny en Peter in Perth zijn, maar het is ook iedere keer weer een plezier om daar te lopen.
De tuin ligt hoger en vandaaruit is er ook een mooi overzicht over de skyline van Perth.
Perth is een wereldstad met enkele miljoenen inwoners en sterkt zich uit over een groot gebied.
De skyline is dan ook niet te vangen in één plaatje. Daarbij komt nog dat midden in de stad er een groot water ligt, de Swanriver.

nicht Jenny en ik

De tuin is keurig onderhouden en alleen het grasveld is zo kort en fijn, dat een golfer er jaloers op zou zijn, Verder zijn de planten vanuit heel Australië in de tuin aanwezig. Zoals de Boab boom uit het noorden en de Desert Pea vanuit de woestijn.

Jammer, de meeste planten en bomen zijn aan het eind van de zomer uitgebloeid, maar toch nog leuke bloemen gevonden. Wat bijzonder is in Down Under is, dat de zaden van de bloemen keihard zijn. Pas bij een natuurbrand barsten ze open en zorgen voor nieuwe planten.

Perth

Met dit mooie weer waren er meer wandelaars en werden er volop selfies gemaakt met Perth of een bloem op de achtergrond. Bij afwezigheid van mijn telefoon op goed geluk maar een selfie gemaakt van mijn nicht en mijzelf.




Galah

Desert Pea

Rainbow Lorikeet


Australian Raven


Lizzard(tje)

Boab


vrijdag 17 maart 2023

Hoogtevrees

Granite Skywalk (foto van internet)

Australië is een groot land, met heel veel ‘natuurmonumenten’.
De Wave, de Elephant rock, Ayes Rock, Painted dessert, Pinnecals, Devil Marbles, Rainbow Valley, Murpheys Haystack, Twelf Apostles, the Bolders en zo zijn er velen.
Die ‘natuurmonumenten’ worden goed onderhouden en zijn goed bereikbaar voor de toeristen.

Toiletten op bijna alle plaatsen waar toeristen komen

Waar begin ik aan ?. De folder waar een duidelijke afbeelding instaat heb ik niet gezien.
De Granite Skywalk is een zwevende loopbrug over de enorme granieten Castle Rock.

Het is simpel, 2.2 kilometer naar de top en daarna weer terug.
Al is het maar een pad met erg veel treden, het is toch echt een klimpartij.
2,2 km heen en 2.2 km terug.  Lijkt niet zoveel, maar als je uiteindelijk aan de top rond de 210 meter hoger staat, betekent dat je na elke 10 meter lopen, je een meter hoger bent. Echt een forse klim.
Op weg er naar de top, diverse bordjes om je duidelijk te maken dat je er nog lang niet bent.


White-breasted Robin


Grey Fantail





Crimson Rosella

Aan het eind nog twee verrassingen.
Op eigen inzicht tussen de rotsen door naar boven klimmen. Soms met een helpende hand om er echt te komen.



 Vertwijfeld zie je mensen kijken naar dit schouwspel van klimmende toeristen, om vervolgens zelf toch ook een poging te wagen om de laatste klim te nemen.
Niet voor niets het hele stuk al geklommen. 
Vervolgens nog een steile trap op, echt loodrecht omhoog.
Wel voor de veiligheid met een kooi eromheen.
Uiteindelijk sta je op een platform boven op de rotsen, in de wind, maar wel met een spectaculair uitzicht. Gelukkig met een erg sterke en safe afrastering er omheen.










De weg terug is wat simpeler, gewoon dezelfde weg naar beneden.