vrijdag 27 januari 2023

Arthur River

 

White-bellied Sea-eagle

Een boottocht op de Arthur River.

Het is een uurtje rijden van Stanley naar Arthur River. Om acht uur in de morgen vertrokken en om tien uur op de boot.

Indische Oceaan

Monding Arthur River

Dus nog even ruimte om bij een look out  over de Indische oceaan uit te kijken, de oceaan waar de rivier op uitkomt.

Met de boot over de Arthur River

Met iets meer dan dertig passagiers op pad in de boot.
De bemanning geheel bestaande uit vrouwen, ofwel de dochters van de eigenaar.



De Arthur River is nog geheel in originele toestand.
Geen huizen of weilanden langs de rivier.
Aan beide kanten bomen, hoge bomen.

Nest White-bellied Sea-eagle

Ergens in een boom is een groot nest van de White Bellied Eagle.
Het nest niet meer bezet, maar een stuk verderop vloog er wel een koppel White-bellied Sea-Eagles.


White-bellied Sea-eagle


Maar eerst na een heel stuk varen over de rivier na een bocht ergens aanleggen voor een wandeling door het bos, één van de dames gaf een uitleg over de plaatselijke natuur en over de boomsoorten. Ondertussen werd de BBQ voor ons klaar gemaakt en bij terugkomst van de wandeling was er voor iedereen voldoende eten.


Na de BBQ met de boot terug. Bij de White-bellied Sea-eagles werd gestopt en werden de vogels gelokt met een vis.


De Sea-eagles kenden deze truc en kwamen dan ook hun vis opeisen.
Een mooi gezicht.
Het blijven wilde vogels en het is maar afwachten of ze hongerig zijn.



WHITE-BELLIED SEA-EAGLE

Witbuikzeearend
De witbuikzeearend (Haliaeetus leucogaster) is een roofvogel uit de familie van havikachtigen (Accipitridae). Deze arendsoort komt voor in Oriëntaals en het Australaziatisch gebied.



Uiterlijk.

De witbuikzeearend is een grote roofvogel met een spanwijdte van 180 tot 220 cm en een lichaamslengte van ongeveer 70 cm.[2] Het gewicht bedraagt 2,5 tot 4,2 kg.
Net als bij andere arendsoorten zijn de vrouwelijke dieren groter dan de mannelijke witbuikzeearenden.
De volwassen witbuikzeearend heeft een wit verenkleed met donkergrijze vleugels.
Jonge vogels hebben een grijsbruin verenkleed. De staart is net als bij alle zeearenden kort en wigvormig.

Leefwijze.
De witbuikzeearend voedt zich voornamelijk met waterdieren zoals vissen, schildpadden en zeeslangen.
Ook vogels tot de grootte van een zwaan, waaronder waadvogels, sternen, jonge reigers, eendvogels en aalscholvers, en zoogdieren zoals knaagdieren en kleine buideldieren zijn een potentiële prooi. Verder wordt ook aas wel gegeten.
De witbuikzeearend leeft alleen, in paren of in een familiegroep.
Het nest van deze roofvogel is over het algemeen groot en bevindt zich in bomen of op kliffen langs de kust.

Leefgebied
De witbuikzeearend is een bewoner van kuststreken en waterrijke bosgebieden in het Oriëntaals en Australaziatisch gebied.
Het verspreidingsgebied loopt van westelijk India en zuidelijk China tot Australië en Nieuw-Guinea.
In Australië, waar het na de wigstaartarend (Aquila audax) de grootste roofvogel is, bewoont de witbuikzeearend kustgebieden en moerassen in zowel de tropische als de subtropische zone. In alle staten en territoria is de soort te vinden. Verder leeft de witbuikzeearend ook in Papoea-Nieuw-Guinea en het komt dit dier als dwaalgast voor op Christmaseiland.

In sommige staten van Australië zoals Tasmanië, gelden voor de witbuikzeearend wettelijk vastgelegde beschermingsmaatregelen. (bron wikipedia)

Black Swan



dinsdag 17 januari 2023

Christchurch, New Zealand

 

Christchurch, herbouw Kathedraal

Bij een vorig bezoek aan Christchurch, New Zealand stond de Grote Kathedraal nog fier overeind en toonde zijn pracht en praal in de zon.

Christchurch is een mooie, levendige stad, met een prachtig park, goed voor een stevige wandeling. Verder is de stad, als gevolg van de aardbeving volop aan het herbouwen.


Nieuwe bibliotheek




het trammetje

Een nog echt werkende telefooncel


kunst: urban sheep

Dit keer staat de Kathedraal in de steigers en wordt vanaf de grond opnieuw opgebouwd.
In 2011 was er de aardbeving in Christchurch met een kracht van 6,3 op het Zuidereiland.
De plaats Christchurch (ca. 380.000 inwoners) werd zwaar getroffen.
Vooral in het centrum van de stad liepen veel (historische) gebouwen aanzienlijke schade op, waarbij 185 personen het leven lieten.

Een dramatisch aspect van de sterke, vooral verticale, bewegingen was dat in delen van de stad de slappe bodem in drijfzand veranderde waardoor huizen (scheef-)zakten en er zand-houdend water de huizen binnenstroomde. 80% van het waterleiding- en rioleringssysteem werd zwaar beschadigd. Bovendien kwamen grote delen in het oosten van de stad dichter bij de kust permanent 1-2 meter lager te liggen.


Verdwenen woonwijk

Een woonwijk moest in zijn geheel afgebroken worden en door de instabiliteit van de grond mocht er op die locatie ook niet meer gebouwd worden.

Dit is verleden. De stad bruist van energie en met een mooi park (botanische tuin) midden in de stad.





Fantail




New Zealand pigeon




Paradise duck

New Zealand Scaup

maandag 16 januari 2023

Door de bergen - Nieuw Zeeland

 

01-16-23 thuis

De laatste dag van de vakantie met Dirk en Gonny. We zijn via oostkust, door het midden in de westkust terecht gekomen en vandaag er weer dwars doorheen richting Christchurch.



Nog een babbeltje gemaakt met de eigenaren van de B&B in Hokitika. Een voormalige boer met zijn vrouw, die graag met hun gasten in gesprek gaan.

De auto weer geladen en op weg. Niet zo’n lange rit, dus tijd genoeg voor een onderbreking. Nog gekeken of de kia’s thuis waren, wel gehoord, maar niet gezien. De rifleman opgezocht in het bos en gevonden, dankzij de lokroep van Dirk. De rifleman is het kleinste vogeltje in Nieuw Zeeland.


Onderweg natuurlijk stilgestaan tussen de hoge bergen en de schitterende panorama’s.
Met daarbij een temperatuur van boven de 25 graden en het was weer een geslaagde dag.












Thuis de auto uitgepakt en de boel opgeruimd. Gonny en Riet de was gedaan en Dirk de auto schoongemaakt en gewassen.

Daarna een spelletje kaarten en mijn beurt om pannenkoeken te bakken.