woensdag 26 augustus 2015

Een lief vogeltje

staartmees
Tussen de vogels die zich afgelopen week lieten ringen zaten ook enkele staartmeesjes.
En staartmezen zijn zo leuk om te zien.

even een ringetje om
Staartmeesjes verplaatsen zich in groepjes. Luid tjirpend komt zo’n groep langs en gaan van tak naar tak en van boom naar boom. Je hoeft ze niet eens te zien, zo herkenbaar is hun geluid, dat tussen de bomen door klinkt.

staartmees

Een staartmees heeft een speciale uitstraling, iets aandoenlijks, vertederend, grappig en kwetsbaar. Zo’n klein snaveltje, die prachtige gele wenkbrauw, het donkere bolle oogje en die lange staart ten opzichte van dat ronde lichaampje.

Staartmees
Je blijft foto’s maken van zo’n stel, zeker als je ze zo van dichtbij kan bekijken. Een kleine selectie voor de blog.












zondag 23 augustus 2015

Schitterend blauw

IJsvogel
Wat zijn ze mooi die ijsvogeltjes. Meestal als een blauwe flits scherend over het water.
We gaan even een zeearend en de ijsvogel spotten in de Flevopolder. De plaats is de Lepelaarshut, waar we al eerder de ijsvogel gezien hebben.

IJsvogel
Het is prachtig weer, volop zon en weekend. Ideaal om naar buiten te gaan en zo denken er meer mensen over. De Lepelaarshut zit vol met vogelaars en wandelaars. De camera’s ratelen als machinegeweren. Niet zo vreemd, rond de hut vliegen drie ijsvogels, die zo nu en dan neerstrijken op een tak op mooie afstand van de hut. 

IJsvogel
Ik kan direct aansluiten en maak de eerste serie foto’s.

Terug naar de ijsvogels.
Die laten zich van alle en hun beste kant bekijken.
Er wordt gerust, bijna op verzoek af en toe omgedraaid, gevist en de vis doodgeslagen en opgegeten en er werd zelfs een braakbal uitgespuugd.
zeearend

Zo’n 500 foto’s later gaan we weer verder de Oostvaardersplassen in. Voor de blog een kleine selectie, met een vissende en brakende ijsvogel.

Even haalt Riet mij weg bij de ijsvogeltjes omdat er een zeearend over de plas vliegt.

Voor ons bijzonder, maar voor de vogelaars van deze dag niets bijzonders.
Te ver weg, vanmorgen zat hij, op redelijke afstand op een eilandje voor de hut, zijn prooi te verscheuren.

IJsvogel

IJsvogel, vers opgedoken vis

IJsvogel, even ronddraaien en doodslaan op de tak

IJsvogel

IJsvogel

IJsvogel
Hoe een vogeltje een prachtig blauwe kleur kreeg ?

Je ziet het ijsvogeltje weinig, het leeft in rustige gebieden, verborgen in bomen langs het water. Als een komeet vliegt hij in een rechte lijn, op zoek naar een goede visplaats. Vanaf een tak stort hij plots in het water om een vis te spietsen. De kenner ziet het beestje vaker, want die hoort de kenmerkende piep al voor het ijsvogeltje met 80 km per uur voorbijraast. Hebt u zich wel eens afgevraagd waarom hij naar bevroren water is genoemd? En waarom hij zo prachtig ‘tropisch’ gekleurd is?

Eindeloos lang dobberde de Ark van Noach op de wateren van de overstroomde wereld. Iedere dag keken de dieren naar buiten in de hoop dat de eindeloze regenperiode ten einde was gekomen en de lucht zou opklaren. Blauw was de kleur van de hoop. De hoop dat er een einde zou komen aan de zondvloed en aan de toorn van God. Op een dag zagen de dieren een strookje blauwe lucht aan de horizon. Was het water aan het zakken? Viel er al land droog? ‘Is er een vrijwilliger die op onderzoek wil uitgaan?’ vroeg Noach. De sterke witte raaf stelde zich direct beschikbaar, maar verkwanselde zijn opdracht. Daarop ging een andere vrijwilliger op onderzoek uit, een kleine grijze vogel met een dolkachtige snavel. Na zijn lange verblijf in de muffe Ark vloog de kleine vogel blij naar buiten. Vrolijk dartelde hij in het rond in de frisse lucht.

De zon brak door de sombere wolken en de lucht werd strak blauw, de lievelingskleur van dit vogeltje. Als een magneet werd hij aangetrokken door de blauwe lucht en hij vloog hoger en hoger. Zo hoog dat hij net zo blauw werd als de lucht. Het grijze verenpak werd een prachtig glanzend blauwgroen. En nog verder omhoog vloog hij, zo hoog dat hij zijn borst brandde aan de zon. Door de pijn stortte de vogel naar beneden en bluste zijn borst in het koele water. Zo kwam deze vogel aan een prachtig blauw verenkostuum met een roodbruine borst.

Toen het vogeltje tevreden over zijn prachtige tocht en mooie uiterlijk terugvloog naar de Ark, liet Noach hem niet meer binnen omdat hij zijn taak vergeten was. Zo werd hij gedwongen om te overleven op het water. Sindsdien leven deze mooie blauwgroene vogeltjes alleen maar van het water. Ze eten vis en waterinsecten. In de winter is dat een probleem. Als het hard vriest hebben ze honger en hangen ze hongerig in groepjes rond bij de laatste open plekken in het ijs in de hoop een visje te spietsen. En daarom worden ze ijsvogeltjes genoemd.

IJsvogel

IJsvogel

IJsvogel

IJsvogel

IJsvogel

IJsvogel
De ijsvogel


Door de zachte winters van de afgelopen jaren komen de meeste ijsvogels de wintertijd goed door. Tijdens strenge winters kan de helft sterven door voedselgebrek omdat het ijs vissen onmogelijk maakt. Door deze kwetsbaarheid brengen ze vele jongen groot uit zo’n 2 tot 3 nesten per jaar. Ze nestelen in steile, zanderige oeverwallen en graven een nest met toegangstunnel in het zand! 

Brakende IJsvogel
Verbetering van de leefomstandigheden, door beekherstel en een betere waterkwaliteit, hebben ook bijgedragen aan de toename van het aantal ijsvogels. Het zijn racevogels: ze kunnen wel 80 km per uur vliegen. Het verschil tussen een ijsvogelman en -vrouw is alleen te zien aan de snavel. Die van de vrouw heeft oranje stukken in de ondersnavel; die van de man is helemaal zwart. (Bron: http://www.areading.net/Hoe_de_ijsvogel_blauw_werd/22.html)

IJsvogel

Ook leuk, twee op de stok


IJsvogel


vrijdag 21 augustus 2015

De Grote en de Kleine

Grote- en Kleine Karekiet
Door Tijs nog niet eerder gezien in de Molenpolder, een grote karekiet. Nu is dat ook een vogel die niet dagelijks te zien is in onze regio.
Vorig jaar heeft er een stelletje gezeten bij een plas op weg naar Mijdrecht. In het voorjaar zat er een grote karekiet in de Rietlanden bij Kockengen. De vogel liet zich met zijn luide gekras goed horen, maar zat zo tussen het riet verscholen dat het bijna niet mogelijk was om eens goed te kunnen zien.

Een 3,3 in plaats van een 2.3 mm ring

Grote Karekiet en Kleine Karekiet

Grot Karekiet
Nu dus in alle vroegte gevangen in de Molenpolder. Een ideale gelegenheid om de grote eens goed te zien en te voorzien van een ring. Daarna is het afwachten of de ring nog een keertje ergens gesignaleerd wordt, binnen of buiten Nederland.
De kleine karekiet is wel een algemeen voorkomende vogel in onze provincie en in de Molenpolder en daar buiten. Drieëndertig kleine karekieten werden van een ringetje voorzien en geregistreerd voor de databank. Eén kleine karekiet had al een ringetje, niet van hier, maar afkomstig uit Parijs, Frankrijk.

Kleine Karekiet

Grote Karekiet
Van de grote en de kleine foto’s gemaakt en natuurlijk is het leuk om ze samen op de foto te zetten. De grote karekiet was het hier niet mee eens en haalde uit naar zijn kleine broertje. Om schade te voorkomen maar wat afstand tussen de karekieten gehouden.

Molenpolder
De vorige blog stond bol van de foto’s. Een kwestie van willen delen. Dit keer beperkt tot enkele foto’s, maar ja, een braamsluiper zie je niet iedere dag en daarnaast is het een vogeltje dat meestal verborgen zit tussen de struiken. De tuinfluiter viel op door zijn gedrag. En de goudvink is toch wel leuke vogels om te laten zien.

Braamsluiper

Braamsluiper
De tuinfluiters bleven na het ringen nog even rustig om zich heen kijken. Toch geweldig om zo’n vogels op je hand te hebben en even later te zien wegvliegen.

Tuinfluiter

Tuinfluiter
Vooral de tuinfluiters hadden rood/paars aan de veren of snavel van het eten van de vlierbessen.

Soms is rond vijf uur in de morgen te vroeg en kom je wat later
Goudvink

Goudvink

Goudvink

Goudvink
Na de Molenpolder nog even langs Haarzuilens, waar tussen de zonnebloemen een grote groep groenlingen zich te goed doen. Ze vlogen volop, maar lieten zich niet makkelijk ringen.

Was weer een mooie dag met Tijs en Tim.

Ringen in het veld




Groenling

De resultaten