donderdag 29 december 2016

Mistnetten in de mist.

Mistnet vol met "gevallen" mist
Het is windstil, een beetje mistig en het vriest niet. Na een aantal winderige dagen, misschien de dag om wat vogels te ringen.

De netten gaan open en een enkel vogeltje laat zich vangen en ringen.

Maar dan valt de mist toch neer op de netten en veranderen de mistnetten in mistnetten wit en stijf van de mist. 
Dat is natuurlijk niet de bedoeling en besloten wordt om te stoppen en de boel weer op te ruimen.

Op de foto is zo wel goed te zien hoe het net met plooien / zakken  is opgebouwd.

De blauwe pauwen hebben er ook weinig zin in en blijven nog geruime tijd boven in de boom zitten, voordat ze naar beneden komen en tussen de struiken verdwijnen.

Ach en dan is het toch ook weer leuk als er een Buizerd tevoorschijn komt. Yvonne mag de vogel meten, wegen en op leeftijd zetten.

Is de leeftijd vast te stellen ?

Buizerd en Yvonne

Met een ring om weer de natuur in 
En ondanks de kou van de afgelopen dagen en het inmiddels het einde van december is, groeien er nog paddenstoelen tegen de boom. 




zondag 25 december 2016

The lord of the ring.

Ekster 3738785
Vaste bezoekers van onze tuin zijn de eksters. Het aantal is afhankelijk van wat er te halen is.
Ligt er voldoende eten, dan klinkt de ratelende roep en  lopen er vervolgens zo maar een stuk of vijf eksters door de tuin.

Als stofzuigers gaan ze over de grond en in razend tempo verdwijnen de stukjes brood. Alert rondkijkend of er geen gevaar is. Eksters zijn bijzonder schuw en laten zich niet zo maar vangen.
Zou het mogelijk zijn om de ekster ook van een ring te voorzien ?


Tijs was bereid om een poging te wagen en uiteindelijk lukte het om een ekster in een kooi te vangen. (zie blog augustus 2016

Vanzelfsprekend door Tijs van een ring voorzien en de gegevens ingevoerd in de landelijke database.
Zou de ekster nog een keertje terugkomen in onze tuin ?

Ja, dat doet hij. Regelmatig laat hij zich zien met een mooi glimmende ring om zijn rechterpoot.
Maar is dit wel onze ekster ? Omdat vast te kunnen stellen, moet eerst het ringnummer afgelezen worden.

Een oplossing daarvoor is het op de foto zetten van de ring en het liefst helemaal rondom.
Nu dat gaat niet lukken. Zo gauw de ekster mij en de camera ziet is hij al weer verdwenen. En blijft hij toevallig even zitten, dan zit die ring net achter een blaadje of pluizige veer.

Maar het lukt uiteindelijk (27.11.2016) toch om wat fragmenten van de ring op de foto te krijgen. Flink uitvergroten en de losse cijfers zijn leesbaar.

Kijken wat Tijs er van maken kan. Al zijn alleen de laatste twee cijfers maar leesbaar, dan kan met enige zekerheid vastgesteld worden dat het hier meer dan waarschijnlijk om onze ekster gaat.

De puzzel wordt opgelost. Het is onze ekster. Tijs stuurt de volgende mail:

Huib,

Ik heb de ring teruggevonden.
Sterker nog, je zou hem van de foto's kunnen aflezen als je echt goed je best doet:

Eerste foto: 37


Tweede: 738


Derde foto: 785


Vierde: 38.78 en de naad is te zien.

Dus 37(7)38.785 (één keer de 7 die op twee foto's te zien is tussen haakjes gezet. 
De vierde foto bevestigd dat je compleet bent: 3738785 is dan het ringnummer.
En dat komt overeen met een ekster die we bij jou in de tuin gering hebben!

Tijs

donderdag 22 december 2016

Een nieuwe dirigent

Valt niet mee om een koor en de zaal gelijkertijd te dirigeren.
Toch een beetje trots deelt Hen na afloop van ons concert mee, dat in het Zonnehuis het afgelopen jaar nog niet zo druk bezocht geweest is, als tijdens het kerstconcert van het Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior. Dat is dan toch een mooie afsluiter van de acht kerstconcert zo vlak voor de Kerst van 2016.

Een leuk welkom, een prachtig kerststalletje bij de ingang van  het Zonnehuis
Marjan Fey, even op de foto met de kerstman
Het Utrechts Politie Mannenkor Excelsior was met een flink koor aanwezig. 
O.l.v. Michel de Valk en met begeleiding van Marjan Fey . 

Ruud Boers was naast zanger van het koor ook onze solist. Tot slot een grote zaal vol met gasten om naar ons te luisteren en om mee te zingen met de bekende kerstliederen.

Het Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior
(even achter de camera, dus niet op de foto)
Bert Landman praatte de muziek weer aan elkaar met het voor ons inmiddels bekende politie-kerstverhaal. Wel had Bert de locatie verplaatst richting Doorn en omgeving.

Even het vak afkijken van een beroeps.
Het koor werd aangekondigd door de Kerstman, die daarna vrolijk bleef rondlopen en tussendoor de mensen een beetje vermaakte, door als ene dirigent mee  te zwaaien op de muziek.

De nieuwe dirigent van Excelsior
Maar aan het eind van het concert, zette de Kerstman onze eigen Michel de Valk aan de kant en nam het dirigeren van zowel het koor als de mensen in de zal over.


Ach, en als je kan dirigeren, kun je misschien ook wel piano spelen. Maar dat feestje ging niet door. Marjan liet zich niet van achter piano wegsturen door de Kerstman.



Dit was ons laatste kerstconcert voor 2016. De eerste kerstconcerten voor 2017 zijn al geboekt, nu maar eerst eens zelf kerst gaan vieren.
(foto Ruud en Michel, Anda Westera)

woensdag 21 december 2016

Op het randje

Bartholomeusgasthuis - Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior
Het is altijd weer een fijn om in Bartholomeusgasthuis te Utrecht te zijn. In tegenstelling tot andere jaren is het dit keer echter niet ons laatste concert. Morgen nog een keertje zingen in Doorn.
Maar het Bartholomeetje heeft wel een speciale plaats binnen ons Utrechts Politie Mannenkoor excelsior en anders om is het ook het geval.


Geen kerst zonder een kerstconcert van het politiekoor. Jaarlijks wordt er naar uit gekeken en ook dit keer moest de koormeester al toezeggen dat we volgend jaar weer terugkomen.
In een eerdere blog heb ik al eens getracht aan te geven hoeveel keren we hebben gezongen in het Bartholomeusgasthuis. In ieder geval al zo ongeveer een dertig keer. Dus van een traditie is echt wel sprake.


De ontvangst is hartelijk en de koffie staat klaar en de zangers voelen er zich thuis.
Bartholomeetje heeft ook een mooie sfeervolle zaal. 




Wat ook speciaal is voor dit huis, is dat naast de vaste bewoner ook onze supporters langs komen om voor dat de Kerst begint, nog één keer naar Excelsior te luisteren en samen met de zangers de bekende kerstliederen mee te zingen.
Het was maar goed dat niet alle zangers van het Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior aanwezig waren. Het podium was echt vol. 


Regelmatig controleerde ik of ik net niet  te ver met mijn voet over het randje stond. Het zou je maar gebeuren dat je midden in een kerstlied naast het podium komt te liggen.


Nog een kleine traditie. Al enkele jaren, een foto van Anouk met opa.


Wat ik overigens, even terugbladerend in de jaarverslagen, ook tegen kwam. :
Na het kerstconcert (1989) in het Bartholomeus Gasthuis, kregen alle zangers van het politiekoor uit handen van hun dirigent Bert Nijpels een fles wijn, als dank voor hun inzet in dat jaar.

zondag 18 december 2016

Kerstconcert in de Rafaelkerk is een Kerstfeestje

Utrechts Politie Mannenkoor EXCELSIOR
(klik op de foto voor een groter formaat)
Met veel enthousiasme en plezier zingen we kerstliederen in de verzorging- en bejaardenhuizen.
Niet altijd een ideale omstandigheid. Veel zalen zijn te laag, of de gordijnen te dik en soms is een piano aan de valse kant.
En nog veel belangrijker, het publiek geniet en daar doen we het voor. Het zachtjes meezingen, die glimlach en soms alleen maar even een blik van herkenning.
Maar toch is het wel fijn, om naast de verzorgingshuizen ook een keertje te zingen in een echte kerk.
Lekker ruim en met een goede akoestiek.

Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior
Vandaag mochten we als Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior, zingen in de Rafaelkerk in Overvecht, Utrecht. Een fijne kerk om te zingen en zeker als er veel bezoekers zijn, waaronder ook nog eens enkele oud zangers en veel supporters.


Het was goed om de hand weer eens te schudden van Wim van den Berg, Henk Wilkes en Hans Warning en een aantal andere oude bekenden.

Ton Huitink en Jan Hulsink
Maar ook de plebaan Ton Huitink, die ons koor verwelkomde in zijn kerk, is een oud zanger van ons koor. In zijn vorig leven als medewerker van de politie Utrecht was hij ook lid van Excelsior.

Bert Landman
Ook hier praatte Bert Landman de muziek aan elkaar. Stond Michel de Valk voor het koor om iedereen gelijk te laten beginnen en zat Marjan Fey achter de piano om het koor muzikaal te ondersteunen.

Ruud Boers
Ruud Boers mocht de solo’s zingen, en wij mochten hem op de achtergrond daarbij helpen.

Het was een mooi en ontspannen concert. Lekker gezongen.

De 2e bassen ( en ik dus)
foto's Riet de Rooij
Wat is het iedere keer mooi om af te sluiten met 'Stille Nacht' en het 'Ere zij God'
Klik op de foto van de 2e bassen (en ik dus) om naar het koor te luisteren.

Reactie van Lucien Gorgosz: was een prima concert, herkenbare liedjes en vooral de solist Ruud Boers schitterde qua stem. Piano overstemde soms het gezang en ook het verhaal over Paul en Mary had iets anders gemogen. Buiten deze twee kleine dingen was het weer prima gezongen. En mooi om die "oude" uniformen te blijven zien. Op naar 2017 !!

zaterdag 17 december 2016

In de houtgreep

Houtsnip
Het is nog donker, grauw en windstil als ik richting de CES locatie fiets om de netten open te zetten. Voor dat het licht is staan de netten in de kooi open.
Voordat ik richting Natuurmonumenten ga, kan ik nog net een half rondje lopen en haal een roodborstje uit het net.


Het is de derde zaterdag in de maand, dus naast het helpen bij het ringen ook de vrijwilligers werk dag bij Natuurmonumenten. Op het programma staan het poten van 500 hazelaar-struikjes bij de plas en het knotten van de laatste wilgen naast de eendenkooi.

Struiken poten
Een leuke en nuttige klus. Er gaan heel wat struikjes de grond in en komende zomer kunnen de roodborsttapuitjes en andere vogeltjes genieten van weer een lekkere strook met struiken.


Maar ja als Tim dan belt en cryptisch vraagt of ik nog belangstelling heb voor een vogel die ik vorig jaar gemist heb, hoeft Tim niet veel meer te zeggen.

De struiken laat ik aan een ander over en met camera richting Tim en de Houtsnip.

Bij De groep heeft geluk om deze bijzondere vogel van dichtbij te kunnen bekijken. Maurice mag de Houtsnip ringen. 

Eerst de pootdikte meten, omdat de ringmaat bij deze vogel bepaald wordt door de pootdikte van de individuele Houtsnip. Deze krijgt een 6.25 mm ring.

De Natuurgroep Kockengen rond de Houtsnip
 



Wegen onder toezicht van  Albert en Nina
350 gram
Eerst ringen, meten en wegen en daarna natuurlijk een fotosessie. Een flinke vogel, die je goed vast moet houden. Of zoals een gast opmerkte. Je moet hem stevig in de houtgreep hebben.

Maurice en de Houtsnip




Een prachtige vogel. Mooie tekeningen en veel grote dan de Watersnip. 

Ook de binnenkant heeft een mooi patroon
Nog een bijzonderheid. De vierde teen van de poot heeft geen nagel. Waarom weet ik niet, maar de foto geeft het bewijs.

vierde teen heeft geen nagel
Toch leuk dat er even een belletje gepleegd wordt als er een speciale vogel geringd wordt.

De struiken staan en de koffie is op
Na deze sessie terug naar de vrijwilligersgroep. De struiken stonden inmiddels allemaal in de grond en de groep verplaatste zich om de laatste wilgen te knotten.