De beetle

Neushoornkever

Eindelijk weer een goede internet verbinding en kan de dagelijkse blog weer de lucht in.

Zondag 14 september 2014, de laatste dag in Port Douglas.
De start is een rustig ontbijtje, zoals iedere dag in het restaurant. Ook vandaag draaide het op volle toeren. Kennelijk sliep niemand uit en kwam iedereen vroeg ontbijten. Voor mij wel goed dat het morgenochtend voor de laatste keer is. Iedere dag gebakken ei en spek kan niet echt gezond zijn. Maar is wel lekker.

Buiten op het terras van het restaurant hebben we zicht op een enorme beetle. De neushoornkever, een pracht beest met een indrukwekkende kop. Geschat zo’n vijf centimeter groot.

Het is zondag en het toeristentreintje komt al stoom blazend langs onze achtertuin. De Ibis trekt zich er echter niets van aan.

huisje Port Douglas

Toeristentreintje

Straw-necked Ibis

Na het ontbijt met Hanny aan de slag voor de weekmail. Een al jaren lange traditie binnen de familie. Om beurten zenden de broers en zussen naar alle familieleden die er belangstelling voor hebben de weekmail.
Dus ook de kinderen, neven, nichten en zelfs kleinkinderen binnen de familie krijgen deze mail. Hanny schrijft hem voor haar moeder, de oudste zus van de familie en volgende week is het mijn beurt als jongste van de familie. Maar in dit speciale geval werken we samen.

Voor de lunch, gaan we nog naar de look out. Een flinke steile weg naar boven. Vanuit deze look out hebben we zicht op het strand, waar we de afgelopen week regelmatig gelopen hebben.

' ons '  strand,  Four Mile Beach, vanaf look out

De lunch gebruiken we in het dorp, ook langs het strand, maar nu aan de andere kant. Fish en chips staat op het menu, met een goed glas wijn. Na nog een wandeling langs de kust terug om alvast wat te pakken. Daarna toch nog een laatste wandeling langs ons ‘ eigen ‘ strand. Meestal liggen er alleen enkele stukjes koraal op het strand. Vandaag een stevige wind en is er meer op het strand te vinden.

Morgen vroeg echt pakken en weg van de kust.