O’Reilly’s plateau

We hebben weer goed internet, dus komende dagen enkele blogs.
Als eerste een afsluiting van de dagen op het O’Reilly’s plateau in het Lamington National Park.
Een mooi gebied boven op een berg. Plateau wil zeggen vlak. Gezien het hoogte verschil tussen het plateau en het lager gelegen dorpje is het plat. Maar lopend op het plateau is het toch nog steeds een kwestie van klimmen en dalen.

Lookout

Ver gezicht

Na de koffie 23.09.14 naar een look out om over het dal en de bergen uit te kijken, een tweede look out volgt, na een wandeling van anderhalve kilometer door het regenwoud. Prachtige grote bomen, omcirkeld door een soort lianen. Aan het eind een gloed nieuw platform waarvan bijna rondom de omgeving bekeken kan worden. Met een beetje fantasie is ons huis tegen de berg zichtbaar.

Regenwoud

Bijna onwerkelijk als je om je heen kijkt vanaf de lookout, dat je zo hoog zit en zo ver kan kijken.

Natuurlijk iedere stap die je buiten het huis zet gaat omhoog of naar beneden, maar je blijft op een zeker hoogte en toch ook op een soort plateau boven op de berg.

In de middag naar een dia voorstelling, gegeven door één van de eigenaren van het resort. In 2011 was dit gedeelte van Australië 100 jaar in eigendom van de familie O’Reilly.
De dia’s geven een stuk geschiedenis en tonen hoe moeilijk het in die tijd was om iets voor elkaar te krijgen boven op de berg. Begonnen met drie broers en twee neven met ieder 100 hectare land om te gaan boeren. Al snel kregen ze gasten op de berg en enkele jaren was er het begin van een succesvol bedrijf dat zich volledig stort op de toeristen.

Pieter zoek

Woensdag 24 september 2014 Hanny heeft vanmorgen vroeg al een stevige wandeling gemaakt en nu doen we het in de ochtend nog een keertje met z’n allen over. De “To wishing tree track”. Een mooie wandeling dwars door het regenwoud. Voor mij zeker geslaagd als ik naast de natuur ook nog enkele voor mij onbekende vogels tegen kom. Als de zon dan ook nog schijnt is het feestje compleet.

Dit keer de Eastern Whipbird gevonden. Een vogel die op de grond onder de planten loopt en naar voedsel zoekt. Tussen door geeft hij een speciaal geluid. Een langs fluittoon gevolgd door een keiharde kreet klinkend als wiep.

Whipbird

Samen met Pieter loop ik voorop deze keer. Wel zo makkelijk hoeft Hanny niet iedere keer te roepen dat ik nu eindelijk eens moet doorlopen ( reden natuurlijk foto’s maken) Dus deze volgorde houden we er in.
Maar ja onderweg is er nog een zijpad richting een klimboom. Hebben we gezien, maar Pieter en ik klimmen al genoeg in dit berg gebied.

die steen valt niet meer

hertshoorn

De dames denken er anders over, met als resultaat dat wij veel eerder buiten de track zijn. De wachttijd gebruik ik om op zoek te gaan naar vogels. Piet wacht bij de track. Als ik om kijk is Pieter verdwenen en de dames nog niet uit het bos.
Zou Pieter terug zijn gegaan ? Riet en Hanny , terug uit het bos, zijn hem niet tegengekomen.
Een zoekactie levert niets op. Bij thuiskomst stond hij ons op te wachten.
Volgend keer iedereen een telefoon mee.

In de middag samen met Riet op pad geweest. Grote lens mee en zoeken langs de kanten van het bos. Leuk om te doen. In de avond gegeten in het restaurant van de O’Reilly’s.

Waterfall

Donderdag 25 september 2014.

Al weer vroeg wakker en buiten is het al licht. Dus maar op staan en om zes uur buiten om voor het ontbijt te gaan vogelen. Wel lekker buiten gewandeld, maar weinig vogels hadden interesse in mij.

Op weg terug zie ik Hanny met een Crimson Rosella op het balkon staan.
Een klein beetje cornflakes of muesli en het balkon zit vol met vogels.

Na het ontbijt een wandeling door het regenwoud richting de waterval. Via een net iets andere route dan Hanny had gepland. Er bleek een eerdere afslag te zijn.
De eerste stop was een uitkijk boven de waterval.
De tweede stop een uitkijk op de waterval. 

waterval

Door het bos verder, een mooi wandelpad en vanzelfsprekend is het bergje op en bergje af. Een regenwoud is toch iets anders dan een normaal bos. Naast de bomen zijn er veel planten die ook gebruik maken van het bos en van de bomen, zoals lianen die rond de bomen zitten en varens die in of tegen een boom groeien. 

Uiteindelijk kwamen we uit op de weg richting o.a. het restaurant, waar het koffiewater heet was.

Na de lunch nog een uurtje met Riet wezen vogelen. Met de eerste regendruppels snel naar huis. In de middag zou er een onweersbui komen. Leek ons beter om dan thuis te zijn. 

Het onweer viel uiteindelijk wel mee, maar in korte tijd viel er een behoorlijke hoeveelheid regen.

Vrijdag 26 september 2014

De laatste dag in het resort. Een mooie dag met veel zon. Na een rustige start, een wandeling over de boardwalk en de tree top. Onderweg enkele foto’s gemaakt van een nest van de Logrunners. Vogels die over de grond lopen in het regenwoud. Erg moeilijk om ze op de foto te krijgen. Ze zijn bewegelijk en het is altijd aan de donkere kant in het bos. Het nest, dat Hanny gevonden had gezien.
Met enig geluk lukt het nu ook om de Whipbird redelijk op de foto te krijgen. Lastig beestje, wel fascinerend met zijn speciale luide roep.

Tree top walk

De lunch gebruikt in het cafe van het resort O’Reilly’s. De vogels kijken vanuit de bomen het eten van je bord. Maar het is verboden om de beesten te voeren, dus doen we dat niet.

Buiten krijgen ze op het terrein voor de gebouwen al genoeg eten. De papegaaitjes weten de weg wel te vinden. In de shop is eten te kop voor die beestjes, dus buiten zitten ze al te wachten.

Nog een keer terug over de boardwalk. De Logrunners zitten niet op het nest maar lopen er wel rond. En ook hier lukte het om wat plaatjes te maken.

Logrunner

Onderweg naar huis komen we langs het nest van de Satin Bowerbird. Hij druk aan het werk met takjes om zijn nest nog mooier te maken. Natuurlijk komen we regelmatig onze Wallabys tegen.

Wallaby

Vanmiddag de auto gepakt. Morgen heel vroeg op pad. Een lange rit en we blijven de toeristen richting O’Reilly’s voor.

Mooi , als de zon ondergaat achter de bergen