Midden in de winternacht, dat ken ik ook.

Zaterdagmiddag, als nummer zeven op de lijst van kerstconcerten staat Nieuw Tamarinde te Utrecht. Een verpleeghuis waar we al meer dan vijfentwintig jaar komen. De mevrouw, die ons bedankte na afloop van het concert doet dit ook al jaren en woont al vijfentwintig jaar in het tehuis.

In de loop der jaren is er veel veranderd. Van een mooi zaal om te zingen, zingen we nu in de ontvangsthal van Nieuw Tamarinde.
In ieder geval een vooruitgang ten opzichte van vorig jaar, waar we in een kleine lage zaal stonden te zingen. Nu meer licht en ruimte. De pilaren denken we gewoon even weg.

Toevallig woont opa Jan, de andere opa van onze kleinkinderen, Julia en Dennis ook in Tamarinde. 

Opa Jan heeft daar een mooie nieuwe flatwoning met daar waar nodig complete zorg.

Wat dus dan niet zo toevallig is, is dat Julia en Dennis naar het politiekerstconcert van opa Huib komen luisteren. 

Beiden zaten vol aandacht de zangkwaliteiten van opa te bewonderen.

En toen, werd ineens gezegd dat we ‘Midden in de winternacht’ gingen zingen en dat kende Julia. Nu ja, het eerste couplet zong ze glimlachend mee. De overige coupletten alleen het refrein.

Het Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior was met tweeëntwintig zangers aanwezig en het werd een leuk concert. Ach soms praat er weleens iemand te luidruchtig of bromt er iemand op de achtergrond mee. Het gaat er om dat er genoten wordt van de kerstzang en dat was zo.

Tot slot het Ere Zij God