Op een mooie Pinksterdag

Kasteel Loenersloot

2^e Pinksterdag naar buiten. Op veel plaatsen wordt er wel wat georganiseerd. Fietsen, wandelen, markten. Voor iedereen wat.

Wij besluiten te gaan fietsen, een wandeling te maken door een grote tuin en een kasteel te bezoeken. Ook diverse kastelen houden vandaag een open dag.

Nu zou het eigenlijk vanzelfsprekend zijn dat het kasteel De Haar op Haarzuilens zou worden, maar nee, voor vandaag staat kasteel Loenersloot op het programma. Wim, die als vrijwilliger actief is bij het Utrechts Landschap, is vandaag ook aanwezig in het kasteel en zal ons rondleiden.

Op de fiets, eerst langs de katten van Matthijs, omdat hij met zijn meiden in het zuiden is. Langs het Amsterdamrijnkanaal tot in Loenersloot. Diverse keren geprobeerd om het kanaal rechts te laten liggen, maar voor een klein gedeelte lukte dit maar en kwamen we langs de molen die langs de A2 staat.

Langs het Amsterdamrijnkanaal

Biologische koeien

A2 met molen

Het kasteel in Loenersloot is niet zo groot als Haarzuilens, maar heeft wel een echte toren. Rondom het kasteel is een mooie goed onderhouden tuin cq bos. Op het terrein van het kasteel staan nog enkele huizen en een echte biologische boerderij.

Ik kon het niet nalaten om die boer maar eens uit te laten leggen wat nu een biologische boer is. Vroeger was alles biologisch, de koeien en de varkens liepen buiten, net als de kippen en kregen ze natuurlijke producten te eten zoals gras, aardappelschillen en groente afval.
De boer van de jaren negentig gebruikte veel kunstmest. De koeien stonden binnen, werden preventief vol gestopt met antibiotica en kregen brokken te eten. Kijk dat is nu niet biologisch.
Dus de huidige biologische boer moet weer werken zoals vroeger.
En het grote verschil met niet biologisch is de prijs.

Op de terugweg tekenden donkere wolken zich af in de lucht. Er viel een spatje, dus maar door richting huis. Dit keer langs de Vecht.
Het kan prachtig zijn een fietstocht langs de Vecht, maar niet op Pinksterdag. De Vecht vol met boten en op de weg, fietsen, auto’s en motoren. Iedereen naar buiten.

toren kasteel Loenersloot

Info Kasteel Loenersloot

Kasteel Loenersloot, gelegen tussen de A2, het Amsterdam-Rijnkanaal, het spoor Amsterdam-Utrecht en de drukke N201 ligt het best bewaarde geheim van de Randstad: Kasteel Loenersloot. Dagelijks schampen honderdduizenden mensen het kasteel, dat tussen de bomen ligt verscholen.

Het kasteel domineert sinds ongeveer 1250 het dorp Loenersloot en de omgeving. Begonnen met alleen een donjon (toren), is in de loop der eeuwen veel aan- en bijgebouwd, maar ook veel afgebroken. In 2012 is het kasteel ingrijpend gerestaureerd. Sindsdien is het kasteel opengesteld voor publiek.

Er wordt op ons gewacht

Rond het jaar 1000 was het landschap hier woest en ledig. Op de oeverwallen van de rivier de Angstel stond een aantal boerderijen en er lagen akkertjes. Ten westen van de Vecht en Angstel lag een uitgestrekte veenwildernis die vanaf 1100 steeds verder werd ontgonnen. Om de zompige wildernis droog te leggen, groef men evenwijdig aan elkaar liggende sloten. Het overtollige water werd naar bestaande veenriviertjes geleid, zoals de Angstel. Het resulterende in de karakteristieke verkaveling en dat is vanaf de donjon nog mooi te zien.

Kasteel Loenersloot werd gebouwd langs de Angstel, daar waar de Lonoralaca (Loenerlaak) uitmondde in de Angstel. De Loenerlaak verlandde en werd een sloot: Loenersloot.

Nadat de veenwildernis was ontgonnen, verbouwde men vooral haver, gerst, tarwe en boekweit. Doordat het maaiveld daalde, werd de bodem steeds natter. Akkerbouw was niet meer mogelijk en de boeren schakelden over op veeteelt. Om de polders droog te houden, werden vanaf de vijftiende eeuw molens gebouwd. In de buurt van Kasteel Loenersloot lag tot in de jaren zestig van de vorige eeuw de Molen van de Polder Donkervliet. De boezem en de molenplaats zijn nog goed herkenbaar in het landschap.

roze Ibis ??

Vanaf de zeventiende eeuw werd het kasteel geleidelijk omgevormd tot een buitenplaats, met bijbehorende (moes)tuinen en boomgaarden. Eind achttiende eeuw wordt ten noorden van het kasteel een park aangelegd.

als het niet kan zoals het moet,
moet het maar zoals het kan

In meer recente tijden raakte Kasteel Loenersloot steeds verder ingeklemd tussen grote infrastructurele werken: het Amsterdam-Rijnkanaal, het spoor, de N201 en de A2. Het kasteel en zijn bewoners belandden op een soort eiland en raakten geïsoleerd van de omgeving. De wereld om het kasteel draaide steeds sneller terwijl de tijd op het kasteel stil leek te staan.

Tot de huidige bezittingen van Kasteel Loenersloot behoren verschillende (woon)boerderijen, een koetshuis en een brugwachterswoning, maar ook zo'n 60 hectare grasland. Deze landen zijn verpacht aan twee melkveehouderijen en liggen voornamelijk tussen het kasteel en de A2. Aan de zuidkant van de provinciale weg is tegelijk met de verbreding van de A2 een ecoduct aangelegd dat een verbinding vormt tussen de Vinkeveense Plassen en de oostelijke Vechtplassen, onderdeel van de 'groene ruggengraat' die de natte natuurgebieden van Nederland onderling verbindt.

Het kasteel heeft in de loop der eeuwen vele illustere bewoners gehad. Een kleurrijk figuur was Splinter van Loenersloot, die het in 1373 zo bont maakte dat de bisschop van Utrecht besloot het kasteel te belegeren. Het kasteel heeft de belegering overleefd en Splinter moest even een toontje lager zingen.

Ook de laatste bewoonster, de barones Magdalena F.M. (Madzy) barones Van Nagell - Martini Buys, was een bijzonder persoon. Dorpsbewoners zagen haar regelmatig in de bus stappen of kwamen haar tegen bij de bakker, waar zij vond dat ze als eerste bediend moest worden. Wars van moderne fratsen en mede door haar eigenzinnigheid heeft zij er voor gezorgd dat de bijzondere sfeer op het kasteelterrein bewaard is gebleven. De barones bewoonde slechts enkele kamers. Erg aangenaam was het er niet: in de winter werd het huis zo koud, dat de barones rondjes op de fiets door het huis maakte om op te warmen. (Bron: www.utrechtslandschap.nl ) 

kasteel tuin