Natuurlijk een tunnel

.

Natuurlijk een tunnel of een natuurlijke tunnel. Allebei rekenen we goed.

Het is weer een zaterdag voor de vrijwilligersclub van Natuurmonumenten Haarzuilens.
Of het door het mooie weer komt, weet ik niet, maar zo’n 25 werkers en werksters melden zich in de boerderij, bij de door Henk gezette koffie.

Na de koffie splitste de groep zich op. 

Enkele gingen aan de slag met de te bouwen natuurlijke tunnel en de grootste groep ging naar de griend om daar de wilgen te kortwieken.

Vanzelfsprekend gingen, behalve het noodzakelijke transport, iedereen op de fiets.

Het zonnetje meldde zich en deed zijn best om de rijp van het gras te laten verdwijnen. 

De fazanten trokken zich niets aan van het koude gras en liepen in groepjes door de weilanden.

De kou moet nog van het land

Werken in de griend

De bedoeling was om met verse wilgentakken uit de griend, een tunnel te bouwen vlakbij het pontje. Nadat de basis van de tunnel was afgezet, werd met de grondboren gaten gemaakt. De grond was zo verzadigd met water, dat de boren sopten in de grond. In ieder geval hoefden we de wilgenstekken geen water te geven.

Al snel bleek dat het aangeleverde hout te dik en te lang was. Maar beter te lang dan te kort.
De onderste gedeelten werden er af geknipt en een buigzame stengel bleef over, die samen met andere stengels tot bogen werden gevormd.

Uitzetten

Gaten boren

Roy

Te lang, te dik

Voorlopig resultaat

Uiteindelijk is de tunnel nog niet af en wordt er nog op twee manieren aan gewerkt. Binnenkort worden de bogen nog verder met elkaar verbonden en komen er nog stengels schuin tussen de bogen te staan.

Maar het meeste werk moet nog van de natuur komen, wortel schieten , groeien en in het voorjaar vol met bladeren.

Daar doen we het voor, de eerste gebruikers van de tunnel

Als bonus voor het werk, liepen de eerste kinderen, die toevallig langs kwamen, spontaan onder de bogen door.