|
Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior |
In de agenda van het Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior
stond voor vandaag Huize Tamarinde te Utrecht. In 2011 hebben
we er voor het laatst gezongen. Tamarinde heeft een mooie grote ruimte om te zingen.
|
Tamarinde |
Bij binnenkomst worden we doorgestuurd richting Warande.
Daar wordt het concert gegeven. Er is de afgelopen tijd veel veranderd en op de
plaats van het oude Warande is veel nieuwbouw. Een groot appartement gebouw en
een centraal gebouw met een restaurant en achter dit restaurant is de zaal waar
het politiekoor zal optreden.
|
Warande |
Jammer, het is wel allemaal nieuw, maar de ruimte is laag en
niet al te groot. De bezoekers komen met de rolstoel vanuit Tamarinde. Ook
tijdens het concert komen er nog bezoekers binnen.
|
Adriaan, nog even de muziek op volgorde |
De sfeer is ontspannen en gezellig. De mensen zingen mee met
het koor en geven direct commentaar op de aankondigingen van onze
spreekstalmeester Bert Landman. ‘Een
Duits lied mag, dat verstaan we wel’. ‘Een Spaans lied, dat verstaan we niet’. ‘Ja,
dat lied ken ik”.
Ondertussen heeft Marjan, onze pianiste, uitgebreid contact
met een oude dame (92) die schuin achter haar zit en geniet van het virtuoze
pianospel.
|
Duits mag, dat kunnen we verstaan |
Iedereen, vooral de zangers, schieten in de lach als Bert
tegen de lichtknoppen leunt, waardoor het licht een aantal keren aan- en uit
gaat.
|
Iedereen blij, vrolijk en enthousiast |
Een gesprekje met de activiteitenleiding leert dat er in de
zorg veel veranderd is. De bewoners waar we eerder voor zongen zijn er niet
meer en de bewoners van nu vragen gezien hun lichamelijke- en geestelijke
toestand meer zorg. Maar wordt er direct bij verteld, de bewoners genieten toch
van de muziek. En dat hebben we ook gezien en gehoord vanmiddag, de blije
gezichten, het commentaar en het applaus. En daar wordt jezelf ook vrolijk van.
|
de nieuwe zaal in de Warande |
|
bloemen voor de pianiste |
|
Marjan Fey |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten