Winterkoninkjes in de zomer.

winterkoning

Nee, geen zomerkoninkjes, dat zijn de aardbeien.
Op de zondagmiddag een rondje over het park van slot Haarzuilen, ook wel kasteel De Haar genoemd. ( met de museumjaarkaart gratis !) Rondom het kasteel is het druk, maar hoe verder naar de buitenring, hoe stiller het wordt. De blauwe reigers zitten te krijsen boven in de boomtoppen. De vogels zingen luid, maar laten zich niet zien. Zitten hoog in de bomen en verscholen tussen de bladeren.

 

In de struiken klinkt het getjirp van de winterkoning. Een geluid dat zo specifiek bij het winterkoninkje hoort. Een blik achter de heg levert een mooie plaatje op. Vier nog jonge winterkoninkjes hippen, al roepend, op de boomstam rond. Leuk, het winterkoninkje is al een klein vogeltje, de jonkies zijn nog kleiner.

 

 

 

Recht opstaande licht gebandeerde staart. Vliegt met snelle vleugelslagen laag boven de grond van struik naar struik. Klein bruin, actief vogeltje met lichte wenkbrauwstreep, dat zich ophoudt in dicht struikgewas. Komt nerveus over met een steeds opwippende staart. Formaat/ lengte9- 10,5 cm met een kleine spitse insectensnavel.

 

 

Het aantal winterkoningen is onderhevig aan pieken en dalen, maar vertoont gemiddeld genomen een lichte toename. Uit jarenlange tellingen blijkt dat er anno 2000 ongeveer 500.000 tot 600.000 paren winterkoningen in Nederland broeden. Dat maakt de winterkoning tot een van de talrijkste broedvogels van ons land.

 

Winterkoningen zoeken hun voedsel in en nabij struikgewas. Met hun fijne snavel zijn ze gespecialiseerd in het eten van kleine insecten. Ook uit kleine spleten in bijvoorbeeld schors kunnen zij allerlei proteïnerijk gedierte peuteren. Het koepelvormige nest, bestaande uit mos, bladeren en gras, wordt gemaakt in dichte struikgewassen, in houtstapels, maar ook in klimophagen in diverse landschapstypen. Het mannetje maakt meerdere nesten, waarna het vrouwtje uiteindelijk één nest uitkiest om in te broeden. Als het vrouwtje op de eieren zit, probeert het mannetje een ander vrouwtje te lokken in één van de andere nesten.

 

Het verhaal gaat dat de winterkoning, die toen nog geen winterkoning heette, bij een wedstrijd om het koningsschap der vogels op een slimme manier won. De vogels besloten een wedstrijd te organiseren en de vogel die het hoogst kon vliegen zou koning worden. De winterkoning schatte zo in dat hij kansloos was, tenzij hij een list verzon. Hij verstopte zich in de veren van de arend en toen de arend niet meer hoger kon komen, begon de winterkoning aan zijn vlucht. Sindsdien houdt hij van trots zijn staartje omhoog. ( Bron:  www.vogelbescherming.nl)