2012

Wie ben ik?

Voor alle lezers van de blog, de beste wensen voor 2012.

Vandaag het laatste gedeelte van Kalgoorlie naar Perth. Nog even een wandelingetje voor kerktijd gemaakt. Ik kwam dit kleine papegaaitje tegen. Het Australisch vogelboek kent deze gast niet. Zou het een escape zijn?

Het boeltje weer ingeladen en eerst naar de kerk. Een kleine gemeente van zo’n 30 leden en die wisselen ook nog regelmatig in verband met overplaatsingen naar andere goudmijn locaties. Voornamelijk van Zuid Afrikaanse afkomst en bijna allemaal werkzaam in de goudmijnen rond deze plaats.

Na een bak oploskoffie, op pad. Nog ruim 600 kilometer te gaan. Het eerste struikelblok was een blokkade door de politie in Kalgoorlie. Een gedeelte van de straat was afgezet voor onderzoek. De bekende linten hingen over de weg. Dus een straatje om. Inbraak in de bottleshop?

inbraak ?

Na een tijd alleen op de weg geweest te zijn, is het nu aanmerkelijk drukker op de weg en verschijnen die indrukwekkende road-trains weer.

roadtrain

Denk je even later, wat steekt daar nu over? Blijkt het een truck van de mijn te zijn met niet twee, zoals het bord aangeeft, maar met vier opleggers achter zich aan. (Schipper mag ik oversteken ja of nee?)

even oversteken

Ondanks het asfalt, blijft de natuur mooi en hebben we weer van de prachtige bomen langs de kant van de weg. Riet noemt ze broccoli bomen.

Onderweg de lunch weer gebruikt. Jenny is daar goed in en zorgt er dagelijks voor dat er gegeten kan worden langs de kant van de weg. Zelfs dat het nog koel blijft ondanks de hoge temperatuur.

de lunch

wat eten jullie? (Magpie Lark)

Bij Perth kwamen de eerste stoplichten weer inzicht en een stukje verder konden we bij Jenny en Pieter thuis, de auto weer leeghalen en de spullen opbergen.

Onderweg nog even gestopt bij een klein museum vol met reclameborden. Natuurlijk zaten er ook enkele Nederlandse borden bij. Kan ook niet anders met zoveel Nederlandse imigranten.

Even stil gestaan bij de rabbitfench. Een stukje historie. Om de konijnen buiten West Australie te houden, werd er een gazen afzetting gemaakt dwars door Australie heen.

Australie is een droog land, en om het binneland toch van water te voorzien loopt er een pijplijn vanaf Perth naar het binnenland. Trouwens ook van Adelaide naar het midden van Australie loopt een pijplijn. Na de bouw van de pijplijn duurde het twee dagen voordat het water vanaf de kust het binnenland bereikte.

De politie in Australie doet veel aan voorlichting langs de weg. Grote borden met teksten voor veilig rijden, zoals, niet drinken, regelmatig rusten, snelheid, roodlicht etc. Soms zijn de teksten wel hard.

duidelijk ?

Tijdens onze afwezigheid waren de kinderen in huis geweest en hadden de deur van de vriezer niet goed dicht gedaan. Een groot deel van de inhoud kon in de kliko.



redbackspider

Een redbackspider had een web gemaakt onder de veranda. Een foto gemaakt en het beestje om zeep geholpen. Redbackspiders zijn dodelijk voor kinderen en oude mensen. Gezonde mensen worden er alleen maar doodziek van.

Ruim 5000 km in 14 dagen, ofwel Perth – Kings Canyon op- en neer.

En is er weer internet beschikbaar. Nog enkele dagen en we vliegen richting huis met een tussenstop in Hongkong.