Laughing Kookabarru

Laughing Kookabarru

Laughing Kookaburra

Een blogje over een bijzondere vogel en zelfs familie van onze eigen Nederlandse ijsvogel.
We komen de Kookabarru iedere vakantie in Down Under wel ergens tegen.
Dit keer in Bridport in Tasmanie, direct achter het huisje waar we sliepen. Een mooi geluid om mee wakker te worden.

Kookabarru

Als er dan ook nog eens vier tegelijk rond vliegen en in de boom gaan zitten, kan de dag niet meer stuk.
Op internet aanvullende informatie gezocht. Soms even van, oké is dat zo, dat wist ik niet.

Ook Riet, actief met de Kookabarru

De Laughing Kookaburra, of gewone kookaburra of lachvogel (Dacelo novaeguineae) is een ijsvogelsoort.

De naam lachvogel slaat op de roep van deze vogel, die erg op de menselijke lach lijkt.

Klinkt als :
Chok,kok-kak-KAK-KAK-KAK-KOK-KAK-KAK-kook-kook-kok,kok,kok

De Laughing Kookaburra maakt een zeer bekende oproep, die klinkt als een rauw gelach. Hun oproep wordt gebruikt om territorium af te bakenen tussen familiegroepen, meestal bij zonsopgang en zonsondergang.
Een vogel begint met een laag, hikkend gegrinnik en gooit dan zijn kop achterover in een schorre lach. Vaak doen meerdere anderen mee. Als een rivaliserende stam binnen gehoorsafstand is en antwoordt, verzamelt de hele familie zich al snel om de bush te vullen met een galmend gelach.
Het horen van kookaburra's in vol koor is een van de meer buitengewone ervaringen van de Australische bush.

De laughing kookaburra is een standvogel, die oorspronkelijk voorkomt in oostelijk, zuidoostelijk Australië. Ze zijn geïntroduceerd in Tasmanië, het uiterste zuidwesten van West-Australië en Nieuw-Zeeland.

Het leefgebied bestaat uit loofbossen en graslanden maar ook in agrarisch gebied en nabij menselijke bebouwing, zoals in tuinen en stadsparken.

De Laughing Kookaburra is direct herkenbaar in zowel verenkleed als geluid.
De kookaburra heeft een lengte van ongeveer 42 centimeter en een gewicht van 310 tot 480 gram. De kookaburra heeft een lange, forse snavel en is roomkleurig op de kop en de borst.
De kruin is bruin en daaronder loopt weer een brede, bruine oogstreep.
Op de bruine vleugel zitten wat blauw gekleurde dekveren en de staart is roodbruin met een donkere bandering.
Mannetjes en vrouwtjes lijken sterk op elkaar.
Het mannetje heeft soms wat blauwe vlekken op de stuit.

Leefwijze

In tegenstelling tot veel andere, meestal kleine soorten ijsvogels is deze ijsvogel niet aan water gebonden maar jaagt hij op landdieren: insecten, slangen, hagedissen, wormen, slakken, kreeften, kikkers, kleine vogels en knaagdieren.
Prooi wordt gegrepen door te bespringen vanaf een geschikte zitstok. Kleine prooien worden in hun geheel opgegeten, maar grotere prooien worden gedood door ze tegen de grond of boomtak te slaan.

Na één jaar zijn de vogels volwassen en geslachtsrijp.
De levensduur van kookaburra's in de natuur is ongeveer 11 jaar.

Van lachende kookaburra's wordt aangenomen dat ze voor het leven paren. Het nest is een kale kamer in een natuurlijk voorkomende boomholte. Beide geslachten broeden en zorgen voor de jongen.

Een broedpaar kan vergezeld gaan van maximaal vijf volwassen niet-broedende nakomelingen van voorgaande jaren die de ouders helpen hun territorium te verdedigen en hun jongen groot te brengen.

Kookaburra-kuikens kunnen blind en veerloos zijn als ze eenmaal zijn uitgekomen, maar ze zijn nog steeds erg agressief. De jonge kuikens hebben speciale haken aan hun snavels. Ze gebruiken deze om met elkaar te vechten in het nest - de eerste twee jongen pikken vaak het derde en laatste kuiken dood en laten meer voedsel voor zichzelf achter.

Helaas zijn Laughing Kookaburra's ook goed ingeburgerd in het zuidwesten van West-Australië, Tasmanië en Nieuw-Zeeland nadat ze kunstmatig zijn geïntroduceerd, mogelijk vanwege hun reputatie voor het doden van slangen. In WA vormen ze een aanzienlijke bedreiging voor inheemse hagedissoorten en nemen ze vitale nestholten in beslag die bedreigde zwarte kaketoes nodig hebben om succesvol te kunnen broeden.

Blauwvleugel Kookaburra

Blue-winged Kookabarru
foto 2002 Noord Australië

Alleen In het centrum van Noord- en Noordwest-Australië komt de blauwvleugelkookaburra Blue-winged Kookaburra, Dacelo leachii) voor. De roep van de blauwvleugelkookaburra is grover dan die van de lachende kookaburra en eindigt wat abrupt. De blauwvleugelkookaburra mist de bruine oogstreep, heeft een blauwe staart en veel blauw in de vleugel en heeft een bleek oog.