Knotten |
Goed dat we, als vrijwilligers van Natuurmonumenten, weer samen mogen werken in de natuur. Niet op
een kluitje, maar zoveel mogelijk op de inmiddels bekende afstand. Daarbij zijn
we buiten en ook dat helpt.
Vorige keer aan de makkelijke kant van het fietspad de
wilgen om en om geknot. Dit keer de andere kant van hetzelfde fietspad.
Knotten met hindernissen. Een paadje maken door de bramen
heen om bij de wilg te komen. Het geknotte hout wegslepen, uit het water vissen
of door het weiland gaan om de takken op te halen.
Maar met een enthousiaste groep vrouwen en mannen en Ron is
geen wilg te dik of te hoog.
Ron in aktie |
Om en om knotten, ook al is het dezelfde wilg |
Er is hard gewerkt |
Maar ja, als lid van VRS De Haar,
kijken we natuurlijk ook naar alles wat vleugels heeft.
En als dat een familie Knobbelzwaan is,
dan is de kans groot dat er een ring om de poot zit.
Het gras was te hoog om de ring te kunnen zien,
laat staan op een foto te
zetten,
maar het lukt van enkele zwanen toch om de ring op de foto te zetten.
Knobbelzwaan |
En het houdt nooit op....volgend jaar weer!
BeantwoordenVerwijderenKanjers zijn jullie, alle respect!
groetjes,
Maria