woensdag 2 augustus 2017

Vogels, Bijen en de Bandicoot

Spledid Fairy-Wren
De camera maakte weer overuren in het afgelopen weekend.
Het motto blijft.
Ga er op uit, kijk om je heen en je ziet altijd wel wat moois om je heen.

Te dichtbij
Dit keer geen heel verhaal, maar stukjes over de vogels, de bijen en de Bandicoot.
Over de grond dribbelden de Wrens. Waarschijnlijk de vrouwtjes van de Splendid Fairy-wren. Maar of dat zeker is, is de vraag. De mannetjes zijn nog niet volledig in kleur. De broedtijd komt nog.

Wren
En bij de kleintjes hoort ook de Inland Thornbill

Inland Thornbill

Tijdens de wandeling langs de kust en bij de vuurtoren, liet de Singing Honeyeater zich mooi zien in het zonnetje. Te mooi om er geen foto van te maken. Maar ook de Red Watllebird, herkenbaar aan zijn rode oorlelletje en zijn luidruchtig gekrijs.

Singing Honeyeater

Red Wattlebird
De Red-tailed Black-Cockatoe is geweldig. Ze vlogen spontaan op, maar lieten zich daarna weer zien. Wat een staart en die prachtige Elviskuif. Vrowutje moet wel onder de indruk zijn van deze show.

Red-tailed Black-Cockatoe 
Red-tailed Black-Cockatoe 

Red-tailed Black-Cockatoe 


Red-tailed Black-Cockatoe 

De Ibissen en wit en zwart, de Australian White Ibis en de Straw-necked Ibis met daar tussen een aantal Little Black Cormorants met zijn honderden in de toppen van de struiken. Wat een aantallen.

de Australian White Ibis en de Straw-necked Ibis




Leuk zo'n bord. Maar waar zijn de vogels ?.

Het zou gaan naar een plas waar veel watervogels waren.

Jammer er was heel veel water in de buurt, maar de echte plas waar het om ging stond droog.

Het gele bord verwijst naar een vogelsoort. Wie kan vertellen om welke soort het gaat. Wat wel duidelijk is, dat het niet goed gaat met die soort op die plek.

Een apart verhaal zijn de bijen. Komen we zomaar tegen in een halfvergane boomstam. Bij een temperatuur van rond de 15 graden zijn deze nijvere beestjes nog actief bezig met hun nest. Inmiddels staan er zoveel planten en struiken in bloei, dat er voldoende voedsel is. Wordt hard werken voor de bijen.



Bijennest
Nemen we nog een paar kangoeroes mee, omdat die daar thuis horen.






Een uitschieter is de Bandicoot, bij ons onder de naam buideldas. Mogelijk de spitsneusbuideldas, maar dat weet ik niet zeker.
Deze hoort overdag niet in beeld te komen, maar liet zich gelukkig wel zien bij de B7B waar we verbleven. Krijgt vermoedelijk zo af en toe wat te snoepen.

Bandicoot

Spitsneusbuideldas

Bandicoot
De spitsneusbuideldas (Perameles nasuta) is een buideldas uit het geslacht der spitsneusbuideldassen (Perameles).
De bovenkant is bruingrijs en gaat via de bruine flanken over in de witte onderkant. De relatief lange, spaarzaam behaarde staart is van boven bruin en van onderen wit. De kop-romplengte bedraagt 310 tot 450 mm, de staartlengte 120 tot 150 mm en het gewicht 850 tot 1100 g.
Deze solitaire soort is 's nachts en in de schemering actief, leeft op de grond en eet onder andere ongewervelden, die hij uit de bodem opgraaft.

Bandicoot
In het noorden van zijn verspreidingsgebied worden er het hele jaar door jongen geboren, maar in het zuiden niet in de winter. Er worden twee of drie jongen geboren, die na zeven weken gespeend worden en na twintig weken geslachtsrijp zijn.

De pootjes van de buideldas zijn typisch gevormd. De drie tenen aan de voorpoten en de twee tenen aan de achterpoten dragen elk zeer lange nagels. Zo kan de buideldas gemakkelijk zijn holletjes graven. Deze bestaan uit een lange gang van soms wel twee meter diep, eindigend in een ruimere kamer. Hier houdt het dier zich tijdens de heetste uren van de dag schuil.


1 opmerking: