dinsdag 15 januari 2019

Het is geen vogel

veenmol

Een miezerregentje en met een aardig windje fiets ik door de natuur van Haarzuilens.
Waait er een blaadje over het fietspad ? Ik zag toch iets bewegen.
Af stappen en even kijken.
Een groot insect kruipt over het fietspad en ik herken de veenmol. Nog niet eerder het beestje in de vrije natuur gezien.
Nu is natuur gezien de foto’s een ruim begrip. Een veenmol op het asfalt is niet echt natuurlijk.
Maar goed, het geeft wel een kans om het beestje op de foto te zetten. Op het asfalt is weinig ruimte om snel onder de grond te verdwijnen.

veenmol
Na de fotosessie pak ik het beestje op en zet het in een meer natuurlijke omgeving. Al snel verdwijnt deze aardkrekel.

veenmol
Wat zijn veenmollen?

De veenmol (Gryllotalpa gryllotalpa) is een insect uit de familie veenmollen (Gryllotalpidae lat gryllus = krekel, talpa = mol).
Andere namen zijn aardkrekel of molkrekel, maar krekels en veenmollen behoren niet tot dezelfde familie. Wel behoren beide tot dezelfde onderorde, de Ensifera.


Mannetjes worden 35 tot 45 millimeter lang, vrouwtjes 45 tot 50 millimeter.[1] In tegenstelling tot vrijwel alle andere sprinkhanen en krekels hebben de vrouwtjes geen legboor. Ze zijn van de mannetjes te onderscheiden doordat ze groter worden, ook is de vleugeladering anders.
Het uiterlijk is ongewoon; een krekelachtig achterlijf met twee uitsteeksels (cerci), die dienen als tastorgaan en niet gebruikt kunnen worden om te steken. Onmiskenbaar is de sterk gepantserde voorzijde en met name de grote, krachtige voorpoten met opvallende klauwen. De vleugels hebben, als ze in rust zijn gevouwen, iets weg van een doorn op het midden van de rug. De schenen van de voorpoten zijn sterk verbreed en hebben vingerachtige doorns. De voorpoten lijken wat op die van een echte mol. Deze klauwen dienen om snel te graven, want de veenmol leidt een grotendeels ondergronds bestaan. Er wordt een gangenstelsel gegraven en naar voedsel gezocht net onder het oppervlak. Objecten als stenen en stammen worden gebruikt om onder te schuilen. Veenmollen kunnen ook gemakkelijk zowel vooruit als achteruit door hun nauwe gangen lopen.
De naam "veenmol" verwijst naar het veen of de zachte grond waaraan het insect de voorkeur geeft.
Algemeen


Het voedsel bestaat voor een deel uit plantendelen, vooral wortels en blaadjes, maar er worden ook andere dieren gegeten. Onder andere regenwormen, maar vooral de larven van andere insecten die ook onder de grond leven en meestal aan wortels knagen, zoals de ritnaald. De veenmol is dus zowel een schadelijk als een nuttig insect. Ook is deze soort erg kannibalistisch. De grootste predator van de veenmol is de gewone echte mol.

veenmol
De veenmol is met een lengte tot 5 centimeter één van de grootste insecten die in West-Europa voorkomt. In Nederland en België is de soort vrij zeldzaam. De veenmol staat als bedreigd op de Vlaamse Rode Lijst (sprinkhanen en krekels), maar niet meer op de Nederlandse Rode Lijst (sprinkhanen en krekels). Bij tuinders is het dier niet geliefd vanwege de schade aan planten. Als dit insect in Nederland voorkomt is het in veenweidegebieden en vochtige duinvalleien. De soort wordt sinds ongeveer 2000 in toenemende mate gezien in duingebieden van Zandvoort tot Castricum.[2] Het verspreidingsgebied van dit insect loopt van Europa tot noordelijk Afrika en westelijk Azië. ( bron wikipedia)

1 opmerking:

  1. Echt een gaaf beest!
    Leuk dat je hem/haar kon fotograferen.
    Groetjes,
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen