Leuk, een nieuwe tuinsoort.

Goudhaantje

Het is geen dag om er op uit te gaan. Veel wind en regen. Dikke regendruppels tegen de ruiten van de serre. Dus de boekenkast maar eens onder handen nemen en daarna achter de computer, met zicht op de tuin.

De vaste gasten komen langs. De eksters zie ik aan de zijkant mijn blikveld binnen vliegen, maar een kleine beweging van mijn hoofd, doet ze al weer vertrekken.
De Koolmezen, Pimpelmezen en Huismussen trekken zich nergens iets van aan en snoepen van de pinda’s en de pindakaas. Iets schutters zijn de Turkse tortels die met zijn tweeën de inhoud van het vogelhuisje leeg eten. 

Het Roodborstje scharrelt even later onder de struikjes door, maar blijkt in eens op belangstelling te hebben voor de pot pindakaas. Ook de Merels zoeken voedsel op de grond tussen de planten.

Dan zie ik plotseling op nog geen twee meter afstand een Goudhaantje boven op een struikje zitten. Een heel klein, druk baasje, dat van struik naar struik en van blad naar blad gaat. 

Een nieuwe tuinsoort en die moet op de foto. Zowel Riet als ik laten de camera’s hun werk doen. Niet de meest ideale situatie, bewolkt, regen, en vanachter het glas tussen de regendruppels door.

Een foto zou leuk zijn als bewijsplaatje, maar we genieten van dit leuke vogeltje in onze eigen tuin.

Kennelijk waren we zo enthousiast bezig dat het Maria was opgevallen.

Ach en als het Winterkoninkje zich nog even nadrukkelijk laat zien op het vogelhuisje en ook de heggenmus nog even in de tuin rondscharrelt is het plaatje weer compleet.