zondag 30 december 2018

Uitwaaien

Uitwaaien op de pier van IJmuiden
(nee wij rennen niet)
Klik op een foto voor een grotere weergave. De lightbox (fotostrip) werkt alleen met de browser FIREFOX.)


Eind van het jaar, het waait een beetje, is bewolkt maar niet koud en misschien houden we het droog. Dus tijd voor een wandeling over de pier van IJmuiden, waar we al een tijd niet meer geweest zijn.

Gewoon even lekker uitwaaien en genieten van de natuur. Iedere vogel die we tegenkomen is leuk, maar ook de zeehonden en de bruinvissen zijn voor ons bijzonder.

De kop van de zeehond komt op de foto,


van de bruinvis zien we nog net de rug onder water verdwijnen.



Standaard zijn er de drieteen strandlopertjes die met z’n allen langs de waterlijn rennen. 

Drieteenstrandloper



De steenlopertjes en paarse strandlopers die tussen de stenen van de pier opzoek zijn naar voedsel. 

Steenloper


Paarse strandloper

Zilvermeeuw
Een meeuw die rustig zit of staat te wachten op een door de vissers gevangen visje.

Drieteenmeeuw


De gevangen krab loopt nog even over de pier en wordt door een natuurliefhebber teruggezet in de zee.


Of dat wat oplevert weet ik niet. De eidereenden vissen de krabben toch weer op. 
Of dat een goed idee is weet ik niet. Behalve wat heen en weer gooien van de krab komt het niet.

Eider man

Eider vrouw
Dan doet de kuifaalscholver het beter en weet na enige inspanning een rivierdonderpad te verschalken.

Kuifaaalscholver met Rivierdonderpad


Inmiddels weten we wat we aan kunnen treffen en ook de oeverpieper, aalscholver en scholeksters komen langs.

vogelaars
Zoals gebruikelijk staan er echte vogelaars op de pier de horizon af te zoeken naar bijzondere vogelsoorten. Ik lift mee met de grote jager die in de verte langs vliegt. Het levert een bewijsplaatje op.

Grote Jager
Natuurlijk wel even zoeken naar de Geelgorsjes, die gemeld zijn op waarneming. Het lukte zelfs om er een bewijsplaatje van te maken.

Geelgors

Geelgors



zaterdag 22 december 2018

kerstconcert 2018

Zorgcentrum Rosendael

Voor het laatste (achtste) kerstconcert van het Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior in 2018, verzamelen de zangers zich in Zorgcentrum Rosendael.
De koffie staat klaar en er is voldoende ruimte voor de zangers om zich in het uniform te hijsen en de stemmen los te maken.


Ondertussen worden de bewoners met behulp van vrijwilligers en personeel naar binnen gebracht of gereden. Ook hier veel mensen, die wat, of veel hulp nodig hebben.
De piano wordt nog even vervangen door een schitterende vleugel, die toevallig ook in het gebouw aanwezig is.


Voor de laatste keer dit jaar starten we met het “Komt allen te samen” , aansluitend de presentatie van het Utrechts Politie Mannenkoor, door Bert Landman.


Jacqueline Mook vertelt tussen de liederen door het Kerstverhaal. En ook in deze keer verliest de fluit bij iedere gebeurtenis een toon, maar aan het eind van het verhaal klinken alle tonen toch weer zuiver.
Zoals natuurlijk ook bij het Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior, de (meeste) tonen zuiver klinken.


Er werd goed meegezongen met de “traditionele” kerstliederen.
Bij een klassieker zag ik toch bij iemand enkele tranen tevoorschijn komen.


Excelsior was met een mooi koor aanwezig en natuurlijk stond onze dirigent Michel de Valk voor de mannen en zat Marjan Feij achter de vleugel, Ruud Boers was onze solist, Hen Evers de koormeester, Bert Landman de presentator en Koos Moroz maakte de foto's.
Het verhaal werd verteld door de activiteiten coördinator  Jacqueline Mook.
De zangers kunnen nu gaan genieten van hun eigen kerstviering, op enkele zangers na die ook in andere koren hun stem laten horen.



Klik op een foto voor een grotere weergave. 
De lightbox (fotostrip) werkt alleen met de browser FIREFOX.)

donderdag 20 december 2018

Ere Zij God

Zonnehuis Doorn

Het was verre van zuiver, maar het werd wel luid en vol overtuiging gezongen.
Als afsluiting van een kerstconcert van het Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior zingen wij samen met de aanwezigen het ‘Ere Zij God” .

 De eerste en twee tenoren blijven bij de piano staan en de eerste en tweede bassen van het koor zoeken een plaats in de zaal, voor de noodzakelijke ondersteuning van de bezoekers en bewoners. De tenoren zingen dan de tegenpartij.

Dit keer stond ik naast, en oog in oog met een enthousiaste bewoonster van het Zonnehuis in Doorn. Ze genoot zichtbaar van deze samenzang en zong , samen met mij, en met volle overtuiging dit prachtige kerstlied.
Na de laatste noot gaf ze mij met een brede glimlach, een hand. Ook voor mij was dit het mooiste moment van deze avond.


Het was voor de tweede keer dat wij een kerstconcert gaven in het Zonnehuis in Doorn. Door de ervaring van vorig jaar, ons niet laten verrassen door het navigatiesysteem. Jaap, voor de eerste keer richting Doorn, liep wel vast in het bos, maar met telefonische hulp van Bert kwam hij toch nog op de juiste plaats terecht.


Een mooie grote zaal, maar gezien de bezetting in de zaal, waaronder veel bewoners in een rolstoel, bleef er maar net genoeg ruimte over voor het politiekoor.
De activiteitencommissie had gerekend op een optreden van een uur. Ons kerstprogramma  met daarbij het kerstverhaal duurt ongeveer anderhalf uur.


Een middenweg werd gevonden door het kerstverhaal niet te vertellen en om van muziekstukken niet alle coupletten te zingen.
Een goede keuze, aangezien het programma te mooi is om liederen over te slaan.
Vanuit de zaal werd er met een aantal liederen goed meegezongen.


Fijn dat Adriaan kwam luisteren naar zijn politiekoor. Door de operatie aan zijn knie is hij dit jaar niet in staat om met het koor mee op pad te gaan.


Zaterdag het achtste en laatste kerstconcert van 2018.



Klik op een foto voor een grotere weergave.
De lightbox (fotostrip) werkt alleen met de browser FIREFOX.)

woensdag 19 december 2018

Terug naar vroeger

Michel zelf achter de piano
Vroeger, zo’n vijfentwintig jaar geleden, zat de dirigent Bert Nijpels tijdens een concert achter de piano. Hij begeleidde het koor muzikaal en dirigeerde ondertussen de partijen.

Nog even een knoopje aanzetten
Met de komst van Michel de Valk als dirigent behoorde deze traditie al snel tot het verleden. 
De dirigent dirigeert het Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior en een pianiste begeleidt het koor muzikaal.
Luisteren naar het kerstverhaal
Nu zijn we daar wel erg blij mee.
Michel kan al zijn aandacht en energie storten op het koor en
Marjan Feij, onze pianiste is er voor de muzikale begeleiding van de zangers.
Maar naast de noodzakelijke begeleiding weet Marjan zelfs de zangers te verbazen met haar virtuoos pianospel.


Dus vandaag even niet. Marjan meldde zich in verband met ziekte af en Michel mocht dus zelf achter de piano plaatsnemen en moest de aandacht verdelen over de zangers en de piano.
Het ging eigenlijk best goed op een verdwaalde noot na en het voordeel voor de dirigent was natuurlijk wel, dat het politiekoor goed vertegenwoordigd was.
Enkele zangers waren inmiddels terug van hun ziekte verlof.


Huize Tuindorp Oost is bezig aan een grote renovatie en nieuwbouw. Een aantal bewoners zijn de afgelopen periode verhuisd naar elders. Jammer dat er dan ook maar een beperkt aantal bewoners  konden genieten van ons optreden.
Ook hier werd tussen de liederen het verhaal van de fluit met zeven tonen verteld.




Klik op een foto voor een grotere weergave.
De lightbox (fotostrip) werkt alleen met de browser FIREFOX.)

zaterdag 15 december 2018

Kerst in Tamarinde

Nieuw Tamarinde

De slogan is:
Bed, Bad, en Brood, voor de mensen die dit hard nodig hebben.
Nieuw Tamarinde geeft ze :
Een Bed, een Huis en Liefde, volgens de symbolen op de gevel van het gebouw.

Nieuw Tamarinde
In ieder geval gaven de mensen van de activiteitencommissie hen veel aandacht, liefde en zorg tijdens ons optreden. 
Ook hier de vraag, hoeveel jaren wij al met ons Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior komen zingen. Volgens mijn papieren, zeker al meer dan dertig jaar.
De zangers weten ondertussen wel de weg en hebben in het gebouw hun eigen 'ophoudruimte'.


de stemmen losmaken voor het concert
Inmiddels is er veel veranderd  na de overgang van Tamarinde naar Nieuw Tamarinde.
Het Tamarinde had een groot restaurant, met veel licht ven ruimte.
Ook de bewoners die bedlegerig waren, werden met bed en al het restaurant ingereden.

Bert is weer de man om Excelsior te presenteren
Het restaurant is nu in een andere vleugel en is te klein voor een kerstconcert.
In plaats daarvan zingen we nu in de centrale hal.
Als ik heel eerlijk mag zijn, niet zo sfeervol als in Oud Tamarinde.
Daarnaast verdwijnt het geluid in de ruimte en is het voor de zangers hard werken om er een mooi concert van te maken.

Marjan heeft de map geruild voor een digi-dinges
Ook dit jaar weer veel bewoners, die vorig jaar ook bij ons concert aanwezig waren.

De mevrouw die de bloemen overhandigt aan dirigent en pianiste, is weer een jaartje ouder en is nu 102 jaren oud. 

De man die vorig jaar, zo enthousiast was en luid kon lachen, is inmiddels rustiger geworden.

De mevrouw met de poes, heeft er een hondje bij en is veel onrustiger geworden en loopt af en toe achter haar rollator even weg.
Wel zingt ze mee en het valt ook Michel op dat ze nog redelijk op toon is.
Haar poes, op batterijen, miauwt als deze geaaid wordt.

Het kerstverhaal
Tussen de liederen door werd ook hier het verhaal van de fluit  van de Herdersjongen verteld.


De stemmen binnen het koor waren goed verdeeld, maar het zou fijn zijn als de grieppatiënten, de komende drie concerten weer aanwezig kunnen zijn.

ook de zaal zong mee
 

Herman, fijn dat je er was.
Klik op een foto voor een grotere weergave.
De lightbox (fotostrip) werkt alleen met de browser FIREFOX.)