dinsdag 29 januari 2019

PV25 en PV26

Man - vrouw Knobbelzwaan

WhatsApp van Tijs : 
Rond 1 uur ga ik een koppel zwanen ringen, die uitgezet worden.
Vlakbij Heldammersingel. Als iemand wil helpen kan dat..

dierenambulance
Vandaag mag het vrouwtje knobbelzwaan met ring PV26 samen met haar, waarschijnlijk toekomstige echtgenoot, mannetje knobbelzwaan met ring PV25 het avontuur tegemoet gaan in en rond de Heldammersingel in Leidsche Rijn.

transporthoezen
Het vrouwtje is afkomstig uit Houten en het mannetje uit IJsselstein. 
Beiden waren singel toen ze werden binnengebracht bij de vogelopvang Utrecht, op Rotsoord.
In de opvang bleek dat ze elkaar heel aardig vonden en nu mogen ze dat gaan bewijzen.
Van knobbelzwanen is bekend dat ze heel erg trouw aan elkaar zijn.
Dus de verwachtingen zijn hoog.


Maar voordat het zover is, krijgen beide een grote roestvrijstalen ring om en wordt er gemeten.

Ze arriveren achter in de auto van de opvang.
Allebei ingesnoerd in een soort transporthoes.
Speciaal gemaakt voor knobbelzwanen om ze rustig te kunnen vervoeren. 

Knobbelzwaan vrouw

Knobbelzwaan man ( verschil de grote knobbel)
Ideaal, niet los in een grote krat, maar op deze wijze rustig achter in de auto.
De zwanen worden naar de waterkant gebracht. 

Ringen Knobbelzwaan
Om ze ook daar rustig te houden, met het zicht van het water af.
Tijs mag ze van een ring voorzien.
Ringnummer PV25 voor de man en ringnummer PV26 voor de vrouw.
Roestvrij stalen ringen, die met een tang sluitend om de poot worden bevestigd.

meten vleugellengte


Daarna volgt een meting. Om een indruk te geven van maten.
Ringmaat  26 mm   ( het goudhaantje ringmaat 2mm)
Mannetje : gewicht  ruim 11 kilo,  vleugellengte 62 centimeter
van het puntje van zijn snavel tot en met achterhoofd 19 centimeter.
Vrouwtje : gewicht ruim 9 kilo, vleugellengte  60 centimeter
van het puntje van haar snavel tot en met het achterhoofd 17,5 centimeter





Daarna mogen ze samen los en wandelen richting het water.
Even later zijn ze druk bezig met wassen en poetsen
Nu dus samen in een nieuwe omgeving. Hoe romantisch  is dit.
We gaan ze volgen.







Filmpje voor Valentijnsdag  (klik op de link)

Klik op een foto voor een grotere weergave. De lightbox (fotostrip) werkt alleen met de browser FIREFOX.)


zaterdag 19 januari 2019

De eerste, derde zaterdag van 2019.

Haarrijnseplas

De eerste, derde zaterdag van 2019.
Dat betekent, aan het werk als vrijwilliger in de natuur, van Natuurmonumenten, rondom Haarzuilens.
Niet alleen, maar met nog een flinke groep vrijwilligers onder aansturing van Henk en Tim.
Op de fiets op weg naar de koffie, flink aangekleed voor de kou, toch even een tussenstop.
De zon doet zijn best om tevoorschijn te komen en bij de Haarrijnseplas geeft dit, zoals altijd een mooi beeld. Dus even een plaatje maken.
Tijdens de opstart geeft Henk een toelichting op de werkzaamheden van vandaag.
Dit keer een aantal klussen rond- en in de boomgaard. Een locatie, in Haarzuilens, achter de dierenweide.
Slootkant vrijmaken, kersenpittenbaan onkruidvrij maken, wilgen weghalen bij de vijver en heel veel bramen weghalen tussen de meidoorns langs het pad.
En kleine groep gaat met Ron op pad om verder weg een aantal berken om te zagen.
Gevlochten meidoornheg

De tweede methode van vlechten

Een paar centimeter is voldoende om de struik weer te laten groeien
Voordat we beginnen geeft Tim een uitleg over de mooi in elkaar gevlochten meidoornheggen.
Knap werk, dat in vroegere jaren, voor het prikkeldraad werd uitgevonden, algemeen werd toegepast om het vee binnen de perken te houden.
Er blijken zelfs twee methoden te zijn om te vlechten.
De moeite waard om zelf eens te gaan kijken hoe dit vlechtwerk is opgebouwd.

verwijderen wild opgroei wilgen


slootkant wildgroei vrijmaken

de kersenpittenbaan onkruidvrijmaken

De ladderwagen voor de zaagklus in het Wielrevelt
(de heg nog vol met bramenstruiken)
Iedereen gaat aan het werk. De klussen worden verdeeld, maar aan het eind van de morgen is iedereen bij de boomgaard druk met de meidoorn heg, om alle braamstruiken te verwijderen, die meterslang overal tussen de meidoorns hun weg gevonden hadden en vervolgens ergens weer in de grond wortel schoten. 
opschonen meidoornheg

Wat een werk, om die prikkende bramenstengels tussen de stekelige meidoorns te verwijderen.
Maar wel met een mooi resultaat


Roodborstje geniet van de schone heg

wat een verschil

klaar
Maar het resultaat mag er zijn. Een mooie schone heg. Het roodborstje kan weer lekker in het zonnetje gaan zitten.
Op weg naar huis nog even een foto maken van de werkzaamheden van de tweede ploeg. Zo te zien op de foto werd er stevig gezaagd.


Ach dan pak ik ook het torenvalkje nog maar even mee. Bol in de veren vanwege de kou.

torenvalk


dinsdag 15 januari 2019

Het is geen vogel

veenmol

Een miezerregentje en met een aardig windje fiets ik door de natuur van Haarzuilens.
Waait er een blaadje over het fietspad ? Ik zag toch iets bewegen.
Af stappen en even kijken.
Een groot insect kruipt over het fietspad en ik herken de veenmol. Nog niet eerder het beestje in de vrije natuur gezien.
Nu is natuur gezien de foto’s een ruim begrip. Een veenmol op het asfalt is niet echt natuurlijk.
Maar goed, het geeft wel een kans om het beestje op de foto te zetten. Op het asfalt is weinig ruimte om snel onder de grond te verdwijnen.

veenmol
Na de fotosessie pak ik het beestje op en zet het in een meer natuurlijke omgeving. Al snel verdwijnt deze aardkrekel.

veenmol
Wat zijn veenmollen?

De veenmol (Gryllotalpa gryllotalpa) is een insect uit de familie veenmollen (Gryllotalpidae lat gryllus = krekel, talpa = mol).
Andere namen zijn aardkrekel of molkrekel, maar krekels en veenmollen behoren niet tot dezelfde familie. Wel behoren beide tot dezelfde onderorde, de Ensifera.


Mannetjes worden 35 tot 45 millimeter lang, vrouwtjes 45 tot 50 millimeter.[1] In tegenstelling tot vrijwel alle andere sprinkhanen en krekels hebben de vrouwtjes geen legboor. Ze zijn van de mannetjes te onderscheiden doordat ze groter worden, ook is de vleugeladering anders.
Het uiterlijk is ongewoon; een krekelachtig achterlijf met twee uitsteeksels (cerci), die dienen als tastorgaan en niet gebruikt kunnen worden om te steken. Onmiskenbaar is de sterk gepantserde voorzijde en met name de grote, krachtige voorpoten met opvallende klauwen. De vleugels hebben, als ze in rust zijn gevouwen, iets weg van een doorn op het midden van de rug. De schenen van de voorpoten zijn sterk verbreed en hebben vingerachtige doorns. De voorpoten lijken wat op die van een echte mol. Deze klauwen dienen om snel te graven, want de veenmol leidt een grotendeels ondergronds bestaan. Er wordt een gangenstelsel gegraven en naar voedsel gezocht net onder het oppervlak. Objecten als stenen en stammen worden gebruikt om onder te schuilen. Veenmollen kunnen ook gemakkelijk zowel vooruit als achteruit door hun nauwe gangen lopen.
De naam "veenmol" verwijst naar het veen of de zachte grond waaraan het insect de voorkeur geeft.
Algemeen


Het voedsel bestaat voor een deel uit plantendelen, vooral wortels en blaadjes, maar er worden ook andere dieren gegeten. Onder andere regenwormen, maar vooral de larven van andere insecten die ook onder de grond leven en meestal aan wortels knagen, zoals de ritnaald. De veenmol is dus zowel een schadelijk als een nuttig insect. Ook is deze soort erg kannibalistisch. De grootste predator van de veenmol is de gewone echte mol.

veenmol
De veenmol is met een lengte tot 5 centimeter één van de grootste insecten die in West-Europa voorkomt. In Nederland en België is de soort vrij zeldzaam. De veenmol staat als bedreigd op de Vlaamse Rode Lijst (sprinkhanen en krekels), maar niet meer op de Nederlandse Rode Lijst (sprinkhanen en krekels). Bij tuinders is het dier niet geliefd vanwege de schade aan planten. Als dit insect in Nederland voorkomt is het in veenweidegebieden en vochtige duinvalleien. De soort wordt sinds ongeveer 2000 in toenemende mate gezien in duingebieden van Zandvoort tot Castricum.[2] Het verspreidingsgebied van dit insect loopt van Europa tot noordelijk Afrika en westelijk Azië. ( bron wikipedia)

zondag 6 januari 2019

Een goed begin

Cetti's zanger
Klik op een foto voor een grotere weergave. De lightbox (fotostrip) werkt alleen met de browser FIREFOX.)

“Wordt er begin januari 2019 nog geringd ?” Verschijnt er op onze APP. 


Even later regent het APP-jes van ringers en medewerk(st)ers dat ze ook langs willen komen.
Niet allemaal voor het ringen, maar ook om met elkaar het nieuwe vogel-ringjaar in te luiden.

Koolmees

Roodborst
Maar goed, de start is vroeg in de ochtend. Het is nog donker buiten.
Zelfs vanuit Haarzuilens is in het donker de kerstboom van IJsselstein te zien.
Samen met Gerard alle netten in de griend opengezet.
Johan en Erik  hadden ondertussen ook de netten in de kooi opengezet, voor zover ze konden vinden.
Normaal is dit duo bezig met uilen en roofvogels en komen ze niet veel in de kooi.
Maar om eerlijk te zijn hadden Tijs en ik de netten een dag eerder op andere plaatsen neergezet.


Goudhaantje

Goudhaantje

Goudhaantje
Een erg goed begin, als er op deze eerste dag in 2019 een Cetti’s zanger door Johan in een mistnet wordt aangetroffen en door Sylvana geringd kan worden. 


Winterkoning

Winterkoning

Winterkoning

Na een ruim dertig vogels, met onder anderen terug vangsten van Merel, Roodborst, Koolmees, Pimpelmees, Goudhaan en Winterkoning, werden de netten weer gesloten.

Tussen de meegebrachte koeken en drankjes wordt er rustig doorgewerkt

Cetti's zanger

Cetti's zanger

Cetti's zanger

Cetti's zanger

Onder het genot van een drankje en hapje werd de eerste ringsessie afgesloten.
VRS De Haar is klaar voor het nieuwe jaar.