 |
| veenmol |
Een miezerregentje en met een aardig windje fiets ik door de
natuur van Haarzuilens.
Waait er een blaadje over het fietspad ? Ik zag toch iets
bewegen.
Af stappen en even kijken.
Een groot insect kruipt over het fietspad en ik herken de
veenmol. Nog niet eerder het beestje in de vrije natuur gezien.
Nu is natuur gezien de foto’s een ruim begrip. Een veenmol
op het asfalt is niet echt natuurlijk.
Maar goed, het geeft wel een kans om het beestje op de foto
te zetten. Op het asfalt is weinig ruimte om snel onder de grond te verdwijnen.
 |
| veenmol |
Na de fotosessie pak ik het beestje op en zet het in een
meer natuurlijke omgeving. Al snel verdwijnt deze aardkrekel.
 |
| veenmol |
Wat zijn veenmollen?
De veenmol (Gryllotalpa gryllotalpa) is een insect uit de
familie veenmollen (Gryllotalpidae lat gryllus = krekel, talpa = mol).
Andere namen zijn aardkrekel of molkrekel, maar krekels en
veenmollen behoren niet tot dezelfde familie. Wel behoren beide tot dezelfde
onderorde, de Ensifera.
Mannetjes worden 35 tot 45 millimeter lang, vrouwtjes 45 tot
50 millimeter.[1] In tegenstelling tot vrijwel alle andere sprinkhanen en
krekels hebben de vrouwtjes geen legboor. Ze zijn van de mannetjes te
onderscheiden doordat ze groter worden, ook is de vleugeladering anders.
Het uiterlijk is ongewoon; een krekelachtig achterlijf met
twee uitsteeksels (cerci), die dienen als tastorgaan en niet gebruikt kunnen
worden om te steken. Onmiskenbaar is de sterk gepantserde voorzijde en met name
de grote, krachtige voorpoten met opvallende klauwen. De vleugels hebben, als
ze in rust zijn gevouwen, iets weg van een doorn op het midden van de rug. De
schenen van de voorpoten zijn sterk verbreed en hebben vingerachtige doorns. De
voorpoten lijken wat op die van een echte mol. Deze klauwen dienen om snel te
graven, want de veenmol leidt een grotendeels ondergronds bestaan. Er wordt een
gangenstelsel gegraven en naar voedsel gezocht net onder het oppervlak. Objecten
als stenen en stammen worden gebruikt om onder te schuilen. Veenmollen kunnen
ook gemakkelijk zowel vooruit als achteruit door hun nauwe gangen lopen.
De naam "veenmol" verwijst naar het veen of de
zachte grond waaraan het insect de voorkeur geeft.
Algemeen
Het voedsel bestaat voor een deel uit plantendelen, vooral
wortels en blaadjes, maar er worden ook andere dieren gegeten. Onder andere
regenwormen, maar vooral de larven van andere insecten die ook onder de grond
leven en meestal aan wortels knagen, zoals de ritnaald. De veenmol is dus zowel
een schadelijk als een nuttig insect. Ook is deze soort erg kannibalistisch. De
grootste predator van de veenmol is de gewone echte mol.
 |
| veenmol |
De veenmol is met een lengte tot 5 centimeter één van de
grootste insecten die in West-Europa voorkomt. In Nederland en België is de
soort vrij zeldzaam. De veenmol staat als bedreigd op de Vlaamse Rode Lijst
(sprinkhanen en krekels), maar niet meer op de Nederlandse Rode Lijst
(sprinkhanen en krekels). Bij tuinders is het dier niet geliefd vanwege de
schade aan planten. Als dit insect in Nederland voorkomt is het in
veenweidegebieden en vochtige duinvalleien. De soort wordt sinds ongeveer 2000
in toenemende mate gezien in duingebieden van Zandvoort tot Castricum.[2] Het
verspreidingsgebied van dit insect loopt van Europa tot noordelijk Afrika en
westelijk Azië. ( bron wikipedia)
Echt een gaaf beest!
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je hem/haar kon fotograferen.
Groetjes,
Maria