 |
| Spledid Fairy-Wren |
De camera maakte weer overuren in het afgelopen weekend.
Het motto blijft.
Ga er op uit, kijk om je heen en je ziet altijd wel wat moois om je heen.
Het motto blijft.
Ga er op uit, kijk om je heen en je ziet altijd wel wat moois om je heen.
 |
| Te dichtbij |
Dit keer geen heel verhaal, maar stukjes over de vogels, de
bijen en de Bandicoot.
Over de grond dribbelden de Wrens. Waarschijnlijk de
vrouwtjes van de Splendid Fairy-wren. Maar of dat zeker is, is de vraag. De
mannetjes zijn nog niet volledig in kleur. De broedtijd komt nog.
 |
| Wren |
En bij de kleintjes hoort ook de Inland Thornbill
 |
| Inland Thornbill |
Tijdens de wandeling langs de kust en bij de vuurtoren, liet
de Singing Honeyeater zich mooi zien in het zonnetje. Te mooi om er geen foto
van te maken. Maar ook de Red Watllebird, herkenbaar aan zijn rode oorlelletje en zijn luidruchtig gekrijs.
 |
| Singing Honeyeater |
 |
| Red Wattlebird |
De Red-tailed Black-Cockatoe is geweldig. Ze vlogen spontaan
op, maar lieten zich daarna weer zien. Wat een staart en die prachtige
Elviskuif. Vrowutje moet wel onder de indruk zijn van deze show.
 |
| Red-tailed Black-Cockatoe |
 |
| Red-tailed Black-Cockatoe |
 |
| Red-tailed Black-Cockatoe |
 |
| Red-tailed Black-Cockatoe |
De Ibissen en wit en zwart, de Australian White Ibis en de
Straw-necked Ibis met daar tussen een aantal Little Black Cormorants met zijn
honderden in de toppen van de struiken. Wat een aantallen.
 |
| de Australian White Ibis en de Straw-necked Ibis |
Leuk zo'n bord. Maar waar zijn de vogels ?.
Het zou gaan naar een plas waar veel watervogels waren.
Jammer er was heel veel water in de buurt, maar de echte plas waar het om ging stond droog.
Het gele bord verwijst naar een vogelsoort. Wie kan vertellen om welke soort het gaat. Wat wel duidelijk is, dat het niet goed gaat met die soort op die plek.
Een apart verhaal zijn de bijen. Komen we zomaar tegen in een halfvergane boomstam. Bij een temperatuur van rond de 15 graden zijn deze nijvere beestjes nog actief bezig met hun nest. Inmiddels staan er zoveel planten en struiken in bloei, dat er voldoende voedsel is. Wordt hard werken voor de bijen.
 |
| Bijennest |
Een uitschieter is de Bandicoot, bij ons onder de naam buideldas. Mogelijk de spitsneusbuideldas, maar dat weet ik niet zeker.
Deze hoort overdag niet in beeld te komen, maar liet zich gelukkig wel zien bij de B7B waar we verbleven. Krijgt vermoedelijk zo af en toe wat te snoepen.
Deze hoort overdag niet in beeld te komen, maar liet zich gelukkig wel zien bij de B7B waar we verbleven. Krijgt vermoedelijk zo af en toe wat te snoepen.
 |
| Bandicoot |
Spitsneusbuideldas
 |
| Bandicoot |
De spitsneusbuideldas (Perameles nasuta) is een buideldas
uit het geslacht der spitsneusbuideldassen (Perameles).
De bovenkant is bruingrijs en gaat via de bruine flanken
over in de witte onderkant. De relatief lange, spaarzaam behaarde staart is van
boven bruin en van onderen wit. De kop-romplengte bedraagt 310 tot 450 mm, de
staartlengte 120 tot 150 mm en het gewicht 850 tot 1100 g.
Deze solitaire soort is 's nachts en in de schemering
actief, leeft op de grond en eet onder andere ongewervelden, die hij uit de
bodem opgraaft.
 |
| Bandicoot |
In het noorden van zijn verspreidingsgebied worden er het
hele jaar door jongen geboren, maar in het zuiden niet in de winter. Er worden
twee of drie jongen geboren, die na zeven weken gespeend worden en na twintig
weken geslachtsrijp zijn.
De pootjes van de buideldas zijn typisch gevormd. De drie
tenen aan de voorpoten en de twee tenen aan de achterpoten dragen elk zeer lange
nagels. Zo kan de buideldas gemakkelijk zijn holletjes graven. Deze bestaan uit
een lange gang van soms wel twee meter diep, eindigend in een ruimere kamer.
Hier houdt het dier zich tijdens de heetste uren van de dag schuil.
Pffft, wat een fraaie soorten!!
BeantwoordenVerwijderengroetjes, Maria