Een weekendje weg naar Margaret River, het uiterste puntje
in het zuiden van West Australië, ruim 250 kilometer vanaf Perth.
Ook politie |
Op weg er naar toe even een kleine opstopping. Langs de snelweg lag een auto op
de kop. Hoe het is afgelopen met de inzittenden is ons niet bekend. Ach, ook
wel leuk een fotootje van een Australische politie-auto.
Als basis voor de verkenningen door het gebied diende de
B&B Toby Inlet in Bunsborough. Een prima plaats om te verblijven. Goed
ontbijt en grote slaapkamers en gratis Wifi.
B&B Toby inlet |
Een totaal ander gebied dan in het noorden. Hier, grote bomen langs de weg en
groene weilanden.
Veel druivenkwekers en natuurlijk hoort daar een wijnmakerij
bij. Olijven en ook daar kun je veel van maken, olie, zeep en andere producten
en ook dat is goed voor de toeristen.
Hollandse koeien en Australische bomen |
In dit gebied erg veel koeien, bijna Nederlands, alleen de
bomen op de achtergrond kloppen niet in een Nederlands plaatje.
Alleen de koe is niet echt |
Om het nog meer
onder de aandacht te brengen, overal plastic koeien langs de weg en als souvenirs
in alle soorten en maten in de winkels.
Maar of je nu een koe, als in de Titanic moet neer zetten ? Dat gaat iets te
ver.
Of is dat niet raar ?.
Om heel eerlijk te zijn, niet dus.
Het is gewoon winter in Australië en dan bloeien er ook tulpen en andere bolgewassen.
Maar wel een raar beeld dat er dan ook sinaasappelen aan de boom hangen en veel voor ons zomerse planten bloeien.
Overigens in het zuiden van Australië merk je wel dat het winter is.
De temperatuur blijft hangen op zo’n 15 graden in de middag.
Om heel eerlijk te zijn, niet dus.
Het is gewoon winter in Australië en dan bloeien er ook tulpen en andere bolgewassen.
Maar wel een raar beeld dat er dan ook sinaasappelen aan de boom hangen en veel voor ons zomerse planten bloeien.
Overigens in het zuiden van Australië merk je wel dat het winter is.
De temperatuur blijft hangen op zo’n 15 graden in de middag.
Zeker, in het uiterste puntje, tegen de Indische Oceaan aan is er de afgelopen
periode veel regen gevallen.
En als we zo vlak bij de kust zijn, willen we die Indische
Ocean ook zien, ook al is het fris en staat er een windje.
Nu zagen we de zeeleeuwen in de verte op een rots liggen. Verder is het rustig, maar droog.
Onderweg diverse keren een stop gemaakt, omdat er een
bijzondere of heel veel vogels te zien waren. En zeker even kijken als er een
bord staat dat er een vogelkijk-plaats is.
Nu dat bord hadden ze wel weg kunnen laten. De plaats waar volgens de bordjes duizenden ibissen zouden zijn, was droog gevallen en de ibissen verdwenen.
Nu dat bord hadden ze wel weg kunnen laten. De plaats waar volgens de bordjes duizenden ibissen zouden zijn, was droog gevallen en de ibissen verdwenen.
Had ik het eerder over de kangoeroes, dat we er zo weinig gezien hadden. Nu hier in het zuiden liepen er voldoende. Grote groepen die zich in de namiddag lieten zien in de groene weilanden.
Vuurtoren Dunsborough |
Zeeleeuwen in de verte |
Koud he |
kust Indische Oceaan |
Kangoeroes |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten