vrijdag 11 augustus 2017

De Grampians, kangoeroes springen over je voeten.

Kangoeroe met kleuter
Na Perth, zijn we geland in Adelaide, om vervolgens de auto weer te pakken en met Hanny en Pieter door te gaan naar de Grampians.
Een berggebied, vierhonderdkilometer Zuid-Oost van Adelaide.

Ellimatta, Grampians
We strijken neer in het plaatsje Halls Gap, in een mooi huis, met de naam Ellimata , waar we al eens eerder een vakantie hebben doorgebracht.

Emu's in de Grampians

Het huisje in de Grampians
Het is nog winter en zeker in de Grampians is het in de morgen nog erg koud, maar een jas, das en een muts houden de kou buiten de deur en als het zonnetje doorkomt, dan voelt het zelfs warm aan. Maar het voorjaar is op komst en overal beginnen de bloemen tevoorschijn te komen.

Waterval

Grampians
De afgelopen winter was erg nat en overal door de bergen lopen er waterstroompjes of zelfs complete watervallen.

Kookaburra
De Grampians, een prachtig gebied, dat met hun bergen een eigen wereld vormt.
Binnen deze wereld hebben de kangoeroes hun eigen terrein, net als de Kookaburra’s en de Emu’s. 

Kangoeroes en emu's

Luieren in de zon.
Een kleintje in de buidel ?



De Koala’s die ook in de Grampians aanwezig waren, zijn door een paar bosbranden in de afgelopen jaren, tijdelijk verdwenen. Daarnaast was er een ziekte onder de Koala's

Hert in de achtertuin


Wel is er een andere, eigenlijk niet in deze natuur thuishorend zoogdier voor teruggekomen.
Het hert. Inmiddels voelen zij zich hier goed thuis en dan is het toch wel leuk als ze zich zo naast het huisje laten zien.

Even buiten kijken
Er lopen in de ochtend en aan het eind van de middag zoveel kangoeroes in de Grampians, dat ik de opmerking plaatst, dat ik nu alleen nog maar een moeder met baby op de foto wil zetten. En even om het hoekje, loopt moeder rond met een kleuter, die nieuwsgierig rond kijkt.







Door mijn eigen fout, laat mijn rug het weer even afweten en loop ik niet te hard door de natuur, maar het gaat langzaamaan weer wat beter. Maar het houdt mij niet tegen om toch te genieten en weer veel foto’s te maken.

800 meter hoog.
In het dal van de Grampians ligt ergens het huisje

In tussen hebben Anne en Rex ook het huisje gevonden en sluiten zich bij ons aan.
Dus gewoon mee op avontuur en met de auto alle rondingen maken de berg op of af, en daarna door de natuur meerdere wandelingen naar de lookouts.
De Sulphur-crested Cockatoo’s vliegen in grote groepen, al schreeuwend van de ene berg naar de andere.

 Sulphur-crested Cockatoo
Prachtig om vanaf 800 meter in de diepte te kijken. In de vroege ochtend drijven de wolken langzaam langs en belemmeren het zicht op het dal tussen de bergen. Ergens in het dal ligt het huisje. Het dal wordt zichtbaar, maar om nu precies te zeggen waar het huis is. Nee dat is niet te doen.

De wolken waaien over de bergen van de Grampians


Pieter op de uitkijk
Als we naar diverse wandelingen thuiskomen, staat een kangoeroe ons in de tuin op te wachten. 
Hij (of zij) kijkt mij met grote ogen aan. Mag ik op de foto ? Natuurlijk, zelfs een plaatsje op de blog.



Voor de kleur, als afsluiter, een prachtige Crimson Rosella.

Crimson Rosella

Geen opmerkingen:

Een reactie posten