Dit zijn de kersen.

Tim met een kers Bladkoning

Wat een opmerking van onze leerling ringer Tim Kreetz. Hij moet nog veel leren. 

Kersen groeien aan de boom en een Cetti's Zanger en Bladkoning vliegen tussen de boom door, of zitten te fluiten op een tak in de boom.

Yvonne met Cetti's Zanger

Maar eigenlijk heeft Tim natuurlijk gelijk. Hij is niet voor niets natuurbeheerder. Op dit moment is de grote trek gaande en is het voor een Vogel Ring Station een bonus als een bijzondere vogelsoort zich laat vangen in het net.

Een doelstelling van de VRS De Haar is het uitvoeren van vogelonderzoek om bij te dragen aan wetenschappelijk onderzoek, de bescherming van wilde vogels en natuurbescherming.
Onder andere daarvoor worden vogels gevangen, geringd, gemeten en gewogen.

Maar het blijft ontzettend leuk als een nieuw soort zich laat vangen binnen ons gebied om verder onderzocht te worden.
De boeken komen tevoorschijn om de juiste soort, leeftijd en als het mogelijks is, ook het geslacht te bepalen.

Bladkoning

Selfie Bladkining

De Bladkoning stond al op het verlanglijstje. Binnen Nederland en ook in onze provincie Utrecht waren er al meerdere gezien, gehoord en geringd. Hij mag nu ook op onze lijst (nr.55).

Cetti's Zanger

Heel bijzonder dat er een Cettis Zanger gevangen werd (nr.56). Ook weer een vogel die zich luid en duidelijk laat horen, maar zich bijna niet laat zien. Staat even als de Bladkoning, in Nederland, op de rode lijst.

Dit waren dus de kersen van Tim.

ik ben boos (Vuurgoudhaantje) 

Vuurgoudhaantje

Goudhaantje

Maar een Vuurgoudhaantje, het kleinste en lichtste vogeltje (vijf gram) in Nederland.
Die, als hij boos is, met zijn opgezette fel oranje haardos toch indruk wil maken, is ook zo mooi.
Zijn simpele broertje het Goudhaantje kan daar niet tegen op, ondanks zijn geel streepje midden op zijn kopje.

Grote Bonte Specht (man)

De Grote Bonte Specht, is ook een vogel die niet dagelijks in het net zit. 

En als je, je dan toch laat vangen, ga je flink in verzet, door even te laten voelen dat de snavel echt scherp is, als er mee gehakt wordt.

Waterral

Naast de overige soorten, nog een fotootje van de Waterral en een combi Bokje en Watersnip. (het was nog vroeg en een beetje donker, dus een korrelige foto) Het verschil tussen die twee is goed zichtbaar. De snavel van het Bokje is veel korter. Wel grappig om te vertellen. Het puntje van die lange snavel is flexibel. Een vreemd gezicht. Het is net of hij zijn lippen optrekt.

Bokje - Watersnip

Alle gegevens worden verwerkt op Trekkentel.org, maar voor het zover is, wordt alles eerst door o.a. Gerard op lijsten geregistreerd.

Gerard

De bladkoning

(Phylloscopus inornatus) is een kleine zangvogel uit de familie Phylloscopidae.
De soort is een lange-afstandstrekker die broedt in de Siberische taiga van de Voor-Oeral in het westen tot aan het Tsjoektsjenschiereiland en de Zee van Ochotsk in het oosten.
De overwinteringsgebieden liggen in de tropische en subtropische gebieden van Azië.

Ondanks dat het overwinteringsgebied zich in het zuiden van Azië bevindt, duiken er elk jaar bladkoningen op in de landen rondom de Noordzee en Oostzee.
Wordt in Nederland als een zeldzame, maar regelmatige gast gezien. In het najaar worden er jaarlijks tientallen meldingen van bladkoningen in Nederland gedaan, waarvan de meeste langs de Noordzeekust of de Waddeneilanden.

De bladkoning wordt tussen de 9 en 10,5 cm lang en zit daarmee qua grootte tussen het goudhaantje (Regulus regulus) en de tjiftjaf (Phylloscopus collybita) in.
Hij heeft een mosgroene bovenzijde, een donkere oogstreep en een opvallende, lichtgele wenkbrauwstreep. Heeft ook twee brede, lichtgele vleugelstrepen. 

De stuit, buik, borst en keel zijn witachtig. Heeft geen gele stuit en ook geen gele kruinstreep, wat de soort van de gelijkende Pallas' boszanger (Phylloscopus proregulus) onderscheidt.

Ook de Swinhoes boszanger (Phylloscopus trochiloides plumbeitarsus) lijkt veel op de bladkoning. De Swinhoes boszanger heeft echter meer uniform gekleurde tertials en een bleek-gekleurde ondersnavel. De ondersnavel van de bladkoning is donkerder.

De bladkoning lijkt nog sterker op de Humes bladkoning (Phylloscopus humei) en hun verspreidingsgebieden overlappen in het uiterste zuidoosten van zijn broedgebied. Ze zijn in het veld moeilijk te onderscheiden op basis van het verenkleed en kunnen het best aan de hand van het geluid uit elkaar gehouden worden. De bovenzijde van de Humes bladkoning is iets doffer en hij heeft een wat donkerdere snavel.

Cetti's zanger

(Cettia cetti) is een zangvogel uit de familie van Cettiidae. De naam is een eerbetoon aan de Italiaanse onderzoeker Francesco Cetti.

De Cetti's zanger is een kleine gedrongen zangvogel van 13 tot 14 cm lengte. De bovenzijde is egaal roodbruin en van onder vuil grijswit met een roze tint op de flanken. Opvallend aan deze zangvogel zijn de relatief brede staart en korte ronde vleugels. De vogel wordt vooral herkend aan zijn karakteristieke zang die plotseling begint met een paar metalig klinkende galmende tonen en even plotseling weer ophoudt.

Cetti's zangers verblijven gedurende het hele seizoen in Zuid-Europa. Het is een vogel van dichte vegetatie in de buurt van water, maar niet in het water.

In West-Europa werd de Cetti's zanger voor de eeuwwisseling als een zeldzame broedvogel beschouwd. Wereldwijd gezien is de soort niet zo zeldzaam, met een verspreidingsgebied van Afghanistan tot aan Engeland en Wales. (bron Wikipedia)