Daar doe je het toch voor.

Nee, ik zing geen solo

“Hoe laat zingen we ?”” Volgens het programma om twee uur.” antwoord ik 

“Oh, we vertrekken nu vanuit Gorkum”
Ach het kan gebeuren, ook al is de agenda bekend. Maar goed Michel en Marjan en nog vijfentwintig zangers zijn op tijd aanwezig in de Biltse Hof in Bilthoven.

de koormeester zet het koor neer en Bert Landman kondigt het koor aan.

Niet voor het eerst dat we hier in Berg en Bosch zingen.
We kennen het huis en weten wie er wonen. We storen ons er dan ook niet aan dat tijdens ons concert een vrouw op de voorste rij doorlopend ‘la, la, la, la enz.” aan het zingen is.
Michel hoort het met een glimlach aan. Een buurvrouw van twee stoelen verder, kijkt haar boos aan, maar dat helpt niet. Ze is in haar eigen wereld en toch heb ik het idee, dat ze ons wel hoort en er zelfs een beetje van geniet.

Tijdens het Stille Nacht valt mijn oog op een oude man en vrouw die naast elkaar zitten.
De man legt zijn arm om de vrouw heen en de vrouw legt haar hoofd tegen hem aan.
Ik zie, dat hij zachtjes mee zingt. Daar doen we het toch voor.

Ach ook leuk dat ik er zelf een keer op sta. Met dank aan Henk Broekhuizen voor het maken van de foto.

Voor eerst traden Koert Drieënhuizen en Ad Kreuger op tijdens een concert van het Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior.