De Stockman

De Stockman ( knap stuk houtsnijwerk)

Donderdag 18 september 2014. We vertrekken uit Winton. De auto is weer gepakt, een knap stukje werk van Pieter om iedere keer alles er weer in te krijgen.

We hebben gedoucht en ruiken fris, ondanks dat het water dat uit de kraan komt een heel klein beetje ruikt naar bedorven eieren. Het water komt uit een eigen bron in de grond, is drinkbaar en te gebruiken voor de douche. We hebben in ieder geval nog water. Deze Outback staat al lange tijd droog. Het gras is geel en soms zelfs grijs van de lange tijd dat er geen water gevallen is.

Een korte rit vandaag over een afstand van slecht zo’n 200 kilometer naar Longreach. Ook dit keer langs de weg veel dode kangoeroes en wallaby’s. Een oorzaak is het kleine beetje groene gras direct langs de kant van de weg. De beesten komen daar, als het niet zo warm meer is, op af.

Gevolg daarvan is weer dat er in dit gebied honderden roofvogels zitten die graag een hapje mee eten. Bij zoveel eten moet er toch wel een grote Eagle in de buurt zijn , vraag ik aan Pieter. Ik heb het nog niet gezegd of zo’n heel grote Eagle zit midden op de weg. Even later zien we nog zo’n Wedge-tailed Eagle in een boom langs de kant van de weg.

Ook langs de kant van de weg lopen drie grote bush hennen. 

Bush hen

Wedge-tailed Eagle

Wedge-tailed Eagle

We leren zelfs Hanny en Pieter een beetje vogelen, al is er nog een hele weg te gaan voor we Hanny vogelaar-ster kunnen noemen.

Tijdens een wandeling langs de rivier weer een aantal kangoeroes gezien. We zitten in het gebied.

Hall of Fame

 

In Longreach, direct door naar The Australian Stockman’s Hall of Fame and Outback Heritage Centre.
Het geeft de geschiedenis weer van het ontstaan van de veebedrijven, veedrijvers en veehandelaren in Australië. Het werken met vee in de uitgestrekte Outback .
Kortom de pioniers, die Australie mede groot gemaakt hebben en daardoor een plaatsje hebben verdiend in de Hall of Fame.
Nog niet met de huidige middelen, maar begonnen met paard en wagen, over eindeloze afstanden in de hitte en in onbekend gebied. Respect voor deze mannen en vrouwen.

Ook nu spelen koeien nog een belangrijke rol in de voedselketen. 

In de Outback lopen de koeien nog vrij rond in de natuur.

 In tegenstelling tot onze Nederlandse koeien die met een hele kudde de wei kunnen delen, heeft iedere koe hier veel meer ruimte nog om nog wat eetbaars te vinden.

 De “wei” is zo groot, dat er met behulp van helikopters en terreinauto’s de koeien bij elkaar gedreven worden.
Vroeger alleen met paarden (stockman) en honden.

Onderweg kom je dan ook allerlei waarschuwingsborden tegen dat er mogelijk koeien in de weg kunnen lopen.

De koeien worden in die enorme Roadtrains vervoerd naar de veemarkten.
Ook dat ging vroeger anders en werden de kuddes lopend voortgedreven naar de markt. De drivers en de koeien waren op die manier weken onderweg. Een enkele keer gebeurd dit nog, zoals we een dag later zagen.

Fairy Martin bouwt zijn nest

Fairy Martin