Roestende Ransuilen

Ransuil

Een berichtje dat er ergens in de buurt een flink aantal Ransuilen zich bevinden in enkele bomen.

Natuurlijk de moeite waard om even te gaan kijken.

roestende uilen in de woonwijk

Maar is het bijzonder dat een twintig tot dertig uilen zich bij elkaar verzamelen ?

Internet brengt uitkomst. Nee dat is helemaal niet zo bijzonder.

In deze periode verzamelen  de ransuilen zich en zitten in groepjes van vijf tot acht vogels in een boom. Ook in woonwijken in loofbomen.

Als de bladeren gevallen zijn, gaan ze opzoek naar groen blijvende bomen zoals de spar en taxus, waar ze tot het voorjaar blijven.

Een leuke uil, zo verscholen tussen de herfstbladeren, midden in een woonwijk.
Soms slapend en soms nieuwsgierig kijkend wat die fotograven komen doen.
Toch maar wat plaatjes gemaakt

Roesten

Ransuilen behoren tot de weinige uilensoorten die samenleven met soortgenoten. Van september tot in het prille voorjaar vormen ze kleine groepjes, van doorgaans  zes tot acht vogels. Vaak kiezen ze loofbomen die in deze periode hun bladeren nog niet verloren hebben als voorlopige roestplaats. 

Wanneer de winter echt aanbreekt, zoeken de uilen een definitieve roestplaats op. Vaak opteren ze dan voor groen blijvende bomen zoals thuja’s, hulst, spar, taxus of met klimop bedekte loofbomen. Definitieve roestplaatsen kunnen soms indrukwekkende aantallen ransuilen herbergen. Zo kan het best zijn dat je in een enkele boom wel dertig ransuilen ziet soezen.

Doorgaans gebruiken Ransuilen jaar na jaar dezelfde bomen als roestplaats. In het voorjaar verlaten ze die plek om zich in hun broedterritorium te vestigen. De broedplaatsen van Ransuilen zijn vaak niet ver verwijderd van de roestplaatsen. Naast een plaats om te slapen, zijn roestbomen ook ideaal om een partner te vinden. Vanaf januari worden op de roestplaatsen namelijk de eerste contacten gemaakt tussen mannetjes en vrouwtjes. Later in het voorjaar, in de maanden maart en april, houden de Ransuilen baltsvluchten in het nieuwe territorium.
Bron : https://www.naturetoday.com/