zaterdag 18 november 2017

Maurice en het bokje

Maurice en het bokje
Ik moest even nadenken over een pakkende kop. Deze is niet echt spectaculair. Maar ja. Maurice schiet een bokje, dat is het niet. Maurice op de bok, zou niet goed voor het beestje zijn. Dus maar simpel Maurice en het bokje. Dit keer geen vier maar één.

sleepnet
Op zaterdag, de maandelijkse klus-dag voor Natuurmonumenten, in de miezerregen, druk bezig met het knotten van de wilgen langs het fietspad.
Belt Maurice of ik een half uurtje kan helpen, in een poging om bokjes te vangen. De afspraak wordt gemaakt en de groep knotters mogen van Roy, de boswachter, mee om te kijken en ondertussen van een koffie-breek te genieten.

2 man trekken het net, 1 man pakt het opvliegend bokje
Omdat Erik zich ook meldt, kan ik aan de zijlijn blijven en dit keer wel wat foto’s maken van het vangen van het bokje. Over de greppel een sleepnet van vijfentwintigmeter breed en tien meter lang.
De snippen vliegen al snel vooruit weg de lucht in. Een bokje blijft tot het laatste moment stil tussen het groen verborgen, om vervolgens geschrokken op te vliegen. Bij snel reageren lukt het verolgens om het bokje te vangen.

Een bokje

Bokje in de wind
Niet dat Tijs afgelopen week sneller was, maar het is gewoon deze keer wat stiller en zijn er minder aanwezig. 

toeschouwers



Toch leuk dat er één bokje gevangen wordt en Maurice deze kan laten zien aan de groep vrijwilligers. Onder dit toezicht krijgt het bokje een ring om en wordt gemeten en gewogen.






De smartphones komen tevoorschijn en er worden een aantal foto’s gemaakt. Voor de meesten is dit de eerste keer dat ze zo’n vogel van dichtbij kunnen zien, of er zelfs voor de eerste keer van horen.

En weer vrij de natuur in.



Na deze educatieve onderbreking, het bokje weer snel terug in de natuur en wij weer snel aan het werk met knotten, ook al miezert het weer van de regen.

1 opmerking:

  1. Eentje maar dit keer? (lol)
    Maar wel een hele fraaie!
    En jullie zijn wel bikkels hoor met die regen gewoon doorgaan met knotten!
    groet, Maria

    BeantwoordenVerwijderen