Annemarie staat keurig om half acht voor de deur om ons weg
te brengen naar Schiphol. Het is niet druk op de weg en rond achten zijn we op
Schiphol.
Vier op een rij is een kinderspel en dat was het niet
vanmorgen op Schiphol. Het is inmddels bekend dat het aantal passagiers nog
steeds in aantallen toeneemt.
Vandaag was het weer zo’n dag. De eerste rij was voor de
balie van Singapore Airlines. Niet zo’n grote rij, maar net als in de
supermarkt, je staat altijd in de verkeerde. En dan zijn er van die reizigers
voor je, die of ets vergeten zijn, of iets te veel bij zich hebben. En dat
houdt op.
De tweede rij was voor de veiligheidscontrole. Daar hebben
ze het volgende op gevonden om je op voorhand te ontmoedigen. Een mooi bord met
het opschrift “vanaf hier 24 min.”
Lijkt de Efteling wel, maar dan anders.
Als enge afleiding staren we een tijdje naar Jochem Linzen, die met zijn cameraploeg reizigers staan op te wachten, voor een mooi verhaal op de TV.
Lijkt de Efteling wel, maar dan anders.
Als enge afleiding staren we een tijdje naar Jochem Linzen, die met zijn cameraploeg reizigers staan op te wachten, voor een mooi verhaal op de TV.
Op naar de derde rij. Die viel mee. De Marechaussee is
vervangen door de computer. Leg het paspoort neer, ga op de gele voetstappen
staan en kijk vriedelijk, maar toch dringend naar de camera. Ja, de bril is nog
een obstakel, maar met een extra, spontaan brandende sfeerverlichting wordt ik
toch als Huibert H. de Rooij herkend en gaat het licht op groen en het poortje
open.
Nog één te gaan. Rij vier voor de gate van Singapore
Airlines. Business, kinderen en ouden van dagen eerst en dan wij maar weer mee
sjokkend met de rest.
Vervelend als het vliegtuig dan nog een uurtje bij de gate
blijft staan, omdat we er vervolgens toch nog 12 uur in blijven zitten, voordat
we in Singapore landen.
Het is een vrij nieuw toestel en zo goed als tot de laatste
plaats bezet. Kennelijk vindt men het niet nodig dat je gemakkelijk zit in een
vliegtuig, tenzij je je portemonnee trekt. In het nieuwe toestel zijn de
stoelen krapper dan in de oudjes.
Op de luchthaven van Singapore stappen we bijna direct over
van het ene naar het andere vliegtuig. Gelukkig is het vliegtuig niet vol en
kunnen we een vrije plek opzoeken. Nog even lekker kunnen slapen en na een
vluchtje van zo’n vijf uur landden we veilig in Perth.
Wachten op de koffer. De koffer van Riet is snel gevonden nu
nog wachten op mijn koffer. Ergens wordt er iets omgeroepen. ‘Please Mr jeuberderouche visit
informationdesk’. Mijn koffer komt niet tevoorschijn en Riet denkt dat mijn
naam werd omgeroepen. En natuurlijk heeft Riet gelijk.
Mijn koffer is in Singapore blijven staan en wordt morgen afgeleverd.
Namens Singapore Airlines excuus en voor het ongemak krijg ik 150 dollar in mijn hand gedrukt.
Mijn koffer is in Singapore blijven staan en wordt morgen afgeleverd.
Namens Singapore Airlines excuus en voor het ongemak krijg ik 150 dollar in mijn hand gedrukt.
Jenny en Peter staan ons op te wachten. De zon schijnt en
het is lekker weer om buiten te lopen.
banksia |
Komende week Perth opnieuw verkennen. Daarna richting het noorden.
Kon het niet nalaten om toch al even een rondje te lopen.
Wel leuk, de eerste vogel die ik op de foto zet is de New Holland Honeyeater.
Wel leuk, de eerste vogel die ik op de foto zet is de New Holland Honeyeater.
New Holland Honeyeater |
Waardeloos van die achtergebleven en nagestuurde koffer! Gelukkig bleven jullie nog even in Perth, en is dat dan weer gauw op te lossen. De New Holland Honeyeater is een heel fraai vogelbegin en maakt een hoop goed ;-))
BeantwoordenVerwijderengroetjes, Maria
Hallo vakantiegangers. Leuke blog, mooie foto's zelfs van de fladderaar. Balen van de koffer. Jullie missen hier niet veel aan het weer. Doe de familie daar de groetjes en veel plezier verder. Liefs Theo en Lida
BeantwoordenVerwijderen