Een witgat in de zon.

1,2,3 en los ..... de Witgatjes gaan er weer vandoor.

Donderdag was het weer een CES dag.
“CES 10 ? “ vroeg ik aan Tijs. Nee niet 6.10 maar 21.7.2016 werd er in koor teruggeroepen.

Kleine Karekiet
Klaar met meten . mag ik gaan ?

Het is gewoon een feestje om hier aan mee te doen. 

Een leuke groep, op elkaar ingespeeld, hardwerkend en met liefde voor de natuur.

Dat de wekker je vroeg uit de slaap haalt is even vervelend, maar, om vervolgens op de fiets te stappen om richting de CES locatie te gaan, is al een happening. 

Meten is weten
Watersnip

Het is nog donker, de maan staat rond aan de hemel en het is stil op de weg.
De eerste vogels ontwaken en laten zich horen. Over het weiland hangt nog een dun laagje nevel.

Maar eerst ringen.
graag zien we deze vogel nog eens terug

Ook op de CES locatie is er nog rust. Na aankomst gaat iedereen direct op pad om de netten open te zetten. Daarna wordt de tafel opgezet, stoelen neer gezet en het materiaal om te ringen klaargelegd.
Natuurlijk mogen de boeken om te determineren en “mijn” notitielijsten met balpen niet ontbreken.
En dit alles midden in de natuur !!

Vervolgens afwachten wie zich komt melden voor een ringetje.
Eigenlijk jammer dat we op de CES locatie zo verwend worden met aantallen en soorten.
Per CES dag 100 of meer vogels en per CES dag tussen de 20 en 25 soorten vogels.
De teller voor dit jaar staat al op meer dan 1800 vogels en 42 verschillende soorten. !!!
Dit jaar werden er al ACHT IJSVOGELS van een ring voorzien.

Wie heeft de grootste bek ?

En, regelmatig meldt zich een nog niet eerder binnen de CES locatie geringde vogel. 

Witgat

Dit keer was het, het WITGATJE. Niet één maar zelfs vier liepen of vlogen het net in.
Wat een mooie elegante vogel, zo in de hand.
Prachtige patronen aan de onderkant van de vleugels en een mooi tekening op de staart en een leuk kopje.

Witgat

In de natuur valt hij niet zo op. Gewoon een lopertje, bruin/zwart van boven en wit van onderen.

Als dan ook nog een watersnip en twee ijsvogels langs komen kan de dag niet meer stuk. Geen wonder dat er zo af en toe gasten langs komen vanuit een andere omgeving of ring locatie, zoals dit keer Teja en Kim. Die waren al een keertje geweest met van die dingen, en waren zo enthousiast dat ze graag er nog een dagje bij wilden zijn.

Putter

Het gevolg was, dat de smartphones volop actief waren. Niet om te bellen, maar om de plaatjes mee te maken.

Dit keer maar eens het lijstje van de dag: 
Watersnip, Witgat, IJsvogel, Pimpelmees, Koolmees, Staartmees, Fitis, Tjiftjaf, Kleine Karekiet, Bosrietzanger, Spotvogel, Zwartkop, Tuinfluiter, Grasmus, Heggenmus, Winterkoning, Merel, Zanglijster, Grauwe Vliegenvanger, Roodborst, Groenling, Putter.

En iedere vogel heeft zijn charme. 

De Watersnip heeft een prachtig verenkleed en een schitterend getekende staart en natuurlijk die lange snavel. 

De IJsvogel is al vaker in beeld geweest. Als een blauwe flits vliegt hij laag over het water. Mooi blauw kleed en een scherpe blik in de ogen.

De Staartmees met zijn mini snaveltje en zijn helder oogje met een geel wenkbrauwtje.

Staartmees

De gele Spotvogel een venijnig heftig protesterend baasje.
Het kleine winterkoninkje met zijn omhoog staand staartje
De Putter, donkerrood voorhoofd en fel gele tekening op de veren.

En als dan Yvonne nog op taart trakteert, is het feestje compleet.

WITGAT

Witgat

Voor deze steltloper hoef je niet naar de Waddenzee, ook diep in het binnenland kan je een witgat zomaar in een simpel slootje tegenkomen. Vogels uit Noord-Europa passeren Nederland op weg naar hun overwinteringsgebied en enkele 100-en vogels blijven ’s winters in Nederland hangen. Tijdens de trek en bij het opvliegen laten witgatjes een karakteristieke roep horen waarmee je ze makkelijk kan herkennen.

De noordgrens van het broedgebied ligt ongeveer rond de poolcirkel en vanaf Oost-Duitsland loopt het broedgebied via Polen, de Baltische staten en Oekraïne verder oostwaarts richting Rusland.

Op trek in bijna geheel Europa te vinden en passeren er waarschijnlijk enkele 1000-en witgatjes Nederland. Het aantal overwinteraars werd begin jaren 80 op zo'n 300-400 geschat maar dit is waarschijnlijk wat aan de lage kant. De laatste decennia worden er steeds meer witgatjes 's winters gezien, maar dit is waarschijnlijk het effect van het toegenomen aantal waarnemers.
Overwinteringsgebied, West en Centraal Europa, rond de Middellandse Zee, Turkije en Afrika

Broedt in natte bossen, hoogvenen en moerassen. Buiten het broedseizoen te vinden in moerassen, kleine plasjes en langs de oevers van rivieren, slootjes, beken en meren

Eten insecten maar ook andere kleine organismen zoals wormen en visjes.

Is kleiner dan tureluur en met kortere poten en plomper lichaam dan de bosruiter.
Wipt regelmatig met de staart en vliegt bij verstoring zigzaggend weg,
Vleugels zijn zowel aan de bovenzijde als de onderzijde egaal donker en in vlucht is de witte stuit met enkele zwarte banden op het eind van de staart te zien. 

Bovendelen donker met fijne spikkels en een scherp van de witte buik afgesneden borstband.
Witgatjes hebben een lichte oogring en de wenkbrauwstreep loopt niet door achter het oog.
Lengte20 - 24 cm, vrij lange, rechte snavel.
Korte, grijsgroene poten. (bron : Vogelbescherming )

Mag ik nog even lekker blijven liggen ?