 |
| kerkuil |
‘Huib, ik weet dat je
met andere dingen bezig bent, maar heb je belangstelling voor een kerkuil.’
Natuurlijk wel. Ik weet ergens een kerkuil te zitten, maar het mooie beestje
laat zich niet zien. Dan is het toch geweldig als je op de zondagavond een
telefoontje krijgt.
Samen met Riet op pad in het donker en we vinden Tijs en Tim
ergens in de polder. We gaan maar af op de koplampjes van de mannen. Tim zit
met een net geringd bokje in zijn hand. De kleine broer ( of zus) van de
watersnip. Wel eens gezien, maar niet van zo dichtbij. Het is echt een klein
snipje. Een extra bonus voor mij op deze avond.
De kerkuil wordt geringd door Tijs. Even zoeken in de boeken
naar de juiste ringmaat. Het komt niet dagelijks voor dat een kerkuil zich laat
ringen. Een pracht verenkleed en bijzonder, die tekening van de kop. Na ringen,
meten en wegen mag ik hem ook even vasthouden en de uil over zijn zachte
bolletje aaien. Geweldig. Daarna verdwijnt de kerkuil weer in het duister van
de avond.
Met een kleine camera maak ik wat foto’s. Het resultaat valt
nog niet eens tegen, zo in het donker bij wat licht van een lampje. Dat licht
van het lampje is ook de reden dat het bokje zijn oog dicht heeft.
Na het feest met het politiekoor aan het begin is dit een
prachtige afsluiting van het weekend.
Een plotse schim in de schemer, of een angstaanjagend
gekrijs, midden in de nacht... dat is voor velen de eerste ontmoeting met de
kerkuil. Deze zeer tot de verbeelding sprekende vogel broedt en jaagt vaak in
menselijke omgeving, maar slechts weinigen krijgen hem wat beter te zien.
Veel
voorkomende broedplaatsen zijn boerenschuren, kerktorens en andere bouwwerken,
een enkele keer ook holle bomen.
Het voedsel bestaat voornamelijk uit
veldmuizen, aangevuld met huisspits- en bosspitsmuizen.
Jonge kerkuilen kunnen
soms flinke zwerftochten maken, maar eenmaal gevestigde vogels verblijven hun
leven lang in hetzelfde leefgebied.
De kerkuil is een evolutionair succes: de
soort komt in 35 ondersoorten (varianten) voor op ieder continent, behalve op
Antarctica.
De kerkuil houdt niet van koude winters; zijn verenkleed is slecht
in staat warmte vast te houden. (bron vogelbescherming)
 |
| Bokje |
 |
| Bokje |
 |
| Bokje |
Zo, dat moet wel een ontroerend moment zijn, zo'n super mooie uil in je handen!! Aaibaar en geduldig wachtend tot hij weer kan weg vliegen. Wat een belevenis weer. Het bokje is natuurlijk een leuke toegift ;-)
BeantwoordenVerwijderengroetjes
Maria
Geweldige soort, 1 van de mooiste Nederlandse soorten vind ik! Gr. John
BeantwoordenVerwijderen