zaterdag 17 oktober 2015

Om en om

om en om knotten
Misschien een tikkeltje knotsgek om in de miezerregen de wilgen te gaan knotten.
Maar om eerlijk te zijn, met een beetje kleding tegen de kou en het water gaat het best.


Om en om, en zo gaat het ieder jaar. De wilgen langs het fietspad die vorig jaar geknot zijn, worden dit jaar overgeslagen en zijn dus volgend jaar weer aan de beurt. Wel even opletten, soms is er een wilg weggevallen door baldadigheid of gewoon door de natuur.


Krijg je zo’n mailtje van Henk van ‘als je komt, meldt dit dan, zodat er voldoende zagen aanwezig zijn’ .
Nu dat hebben we als volgt opgelost. Gewoon  bij de Lidl, voor weinig, zelf een takkezaag gekocht. Ja, ik bedoel een zaag om boomtakken mee af te zagen.


En, het werkt. Prima kwaliteit, zelfs de dikste takken legde het loodje. Niet vanzelf natuurlijk, er moest flink gezaagd worden.




Omdat we om de hoek van ons verblijf, van Natuurmonumenten aan het werk waren, de koffie en lunch dit keer niet genuttigd in het veld, maar in ons onderkomen. Met als grootste voordeel dat we nu droog zaten.

na de kleintjes, de grote jongens


Gijs de jongste vrijwilliger ( mag zijn vader helpen)
Er werd hard gewerkt en binnen no time lagen de afgezaagde takken met hun kontjes richting het fietspad, om na het weekend opgehaald te worden voor de bio verbrandingsoven.


met Tim geldt dit niet
Vervolgens met een groep, onder leiding van Tim Kreetz een rondleiding over het terrein van het nieuwe parkbos. 

Zo’n 70 hectare groot met straks 21 hectare bos. Prachtig zoals 

Tim een uitleg kan geven over de plannen. Enthousiast, deskundig en met een glimlach, maar ook wel een beetje trots op het resultaat en dat mag ook, gezien hetgeen bereikt is.


Hoe is het ontstaan?

Het pad in de lijn van het kasteel


Een boompje midden op het eiland

dit boompje groeit 3 meter per jaar en kan 40 meter hoog worden

de bomen komen in het eerste weekend in november

12 stuks voor de rovers, met zicht op de 1000den muizen die straks in het bos lopen

het riet slaat wel aan, maar of de grote karekiet volgend jaar er al tussen zingt?

Een laan, die in het landschap past, maar niet gebruikt kan worden.
het hek blijft dicht

voor de jeugd

Tim Kreetz

1 opmerking:

  1. Niet bepaald afgezaagd, deze blog!
    Wat wordt het allemaal mooi.
    groetjes,
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen