Twee minuten

Vanavond naar de Dodenherdenking, voor het gemeentehuis te Maarssen. Een jaarlijkse terugkerende traditie. Dit is één van die tradities die in eren gehouden moeten worden. Of zoals de burgemeester zei: Herdenken is ook denken aan de toekomst.

De invulling van deze Dodenherdenking is ook traditioneel. Voorafgaand aan de twee minuten stilte speelt het Maarssens blaasorkest ieder jaar dezelfde nummers : “Neem Heer mijn beide handen” “Nader tot U mijn Heer” en “Wilt heden U treden”.

De trompettist speelt “The Last Post”, waarna de twee minuten stilte volgt.  Ondanks de massale opkomst, is het stil voor het gemeentehuis. Alleen de vogels houden zich niet aan de twee minuten en fluiten er lustig op los.

Vervolgens volgen er enkele toespraken en mag iedereen een witte roos bij het monument neerleggen.

Toch heb ik dit jaar een ander gevoel dan in voorgaande jaren.
De herdenking staat in het teken van “vrijheid geef je door” en “betrokkenheid”.
Hoe valt dat te rijmen, als je via de rechter afdwingt, dat bepaalde groepen mensen vandaag op 4 mei niet herdacht mogen worden ?