Dwergje

Dwerggans

Woensdag waren ze even ergens anders, maar vandaag zaten ze weer op hun plaats. Na de zangrepetitie van het politiekoor en voor dat ik Riet ging ophalen in het Klooster te  Nieuwegein, nog even langs de bekende plek op ongeveer een kilometertje vanaf V&D.

Prachtig in het zonnetje liepen de Dwerggansjes te paraderen langs het Lekkanaal, duidelijk herkenbaar aan hun grote witte plek boven hun snavel en op de kop en aan de geel gerande ogen. Het kleine neefje of nichtje van de Kolgans. Voor alle duidelijkheid, beiden maar op de plaat gezet.

Dwerggans

 Van de verschillende grijsbruin gekleurde ganzen is de dwerggans de kleinste. Het is een vogelsoort die broedt in de dwergbomenzone (wilgen en berken'bos') tussen de arctische toendra en de taiga (naaldbos), dus in het hoge noorden. In Nederland is de dwerggans een bijzondere wintergast, die bovendien erg lastig te ontdekken is tussen andere, sterk op de dwerggans gelijkende, soorten als de kolgans.
De soort maakt overal moeilijke tijden door. De dwergganzen welke in Nederland overwinteren zijn voor het merendeel afkomstig van een herintroductieproject in Zweden, uitgevoerd tussen 1981 en 1991.
In de winter, wanneer de dwergganzen in Nederland verblijven, eten ze gras. Daartoe zoeken ze vooral goed bemeste weilanden op, met mals gras dat goed verteerbaar is en voldoende voedingsstoffen levert om de koude te overleven.
Over de trekroute van dwergganzen, vanuit de noordelijke broedgebieden naar het zuiden is nog erg weinig bekend. Wel is duidelijk dat dwergganzen zowel in Nederland als op de Hongaarse poesta's overwinteren.

Kolgans

Lijkt sterk op kolgans maar is kleiner, heeft een gele oogring en een korte snavel. Kleed vrijwel identiek aan kolgans maar met doorgaans minder zwarte streping op de borst. Daarnaast loopt de witte bles rond de snavel verder door naar boven.  (bron: Vogelbescherming.nl)

Kolgans