Schollies in de stad.

Scholekster

Maandag, eind van de middag “Huib heb je zin en tijd om mee te helpen een jonge Scholekster te ringen ? Ik zie, terwijl ik in de file sta, er één lopen op het bekende veld.”

Mooi weer, dus best wel lekker om er nog even uit te gaan. Ook Maurice komt assisteren.
Omdat Tijs pas later kan op de avond, vooraf wezen kijken en inderdaad er loopt er niet één, maar twee jongen Scholeksters. De ouders rennen druk heen en weer om voedsel te verzamelen voor hun kroost.

Als ik voor de tweede keer die kant op ga, heeft Tijs al zicht op de Scholekster familie. Ook Maurice sluit zich aan. Na een kleine observatie blijft Tijs kijken en loopt Maurice richting de Scholeksters.
Het lukt om een Scholekster op te rapen. Nummer twee is nog even zoek, maar na enig zoek werk door ons, wordt ook nummer twee gevonden.

Net als de Kieviten, duiken ook de Scholeksters weg tussen het gras en bewegen absoluut niet meer.

In tegenstelling tot een krijsende en verzet plegende merel, zijn de Scholeksters ontzettend rustig tijdens het ringen. Zo’n gedachte van, als jullie me een ring willen geven, dan moet dat maar.
Na alle plichtplegingen van het ringen worden ze netjes teruggezet bij hun ouders.
Ook wel weer bijzonder, dat midden in de wijk,in de stad, op een grasveld kieviten en scholeksters zich veilig voelen en er zelfs broeden.